Mariapeel
De Mariapeel was in 1850 nog een levend hoogveen met op plaatsen een veenpakket van meer dan 5 meter. In 1850 is van der Griendt begonnen met het industrieel vervenen van de kern van het hoogveen. Aan de randen was de ontvening al honderden jaren bezig in “boerenputten”. Voor het afvoeren van water uit het veen, en uiteindelijk ook turf, is de Helenavaart gegraven. In de zestiger jaren is de ontginning en vervening gestopt en is op het laatste moment een stuk(je) hoogveen bewaard gebleven.
Momenteel wordt er door diverse vernattingsmaatregelen getracht het hoogveen te regenereren. Ook wordt getracht de Mariapeel weer te verbinden met de aangelegen Deurnese Peel. Hierdoor ontstaat er op de grens van Limburg en Noord-Brabant weer een hoogveen- en heidegebied van ca. 2000 hectare (van de oorspronkelijke 40.000 tot 60.000 hectare). Hierdoor ontstaat er een robuust gebied waar zeldzaam geworden hoogveensoorten voldoende biotoop kunnen vinden.
