1e woensdagwandeling – Pontje varen

Auteur: Marjolijn De Vries

Deze keer begint de wandeling bij de Veerweg in Nieuwegein. Met een klein groepje wachten we op de veerpont die ons naar de overkant brengt. Daar begint de wandeling. We lopen over de Napoleonbrug naar de uiterwaarden. Tussen de spijlen van de brug door zie je hoe laag het water staat. Toen we na de wandeling terugliepen stond het water een stuk hoger. We lopen langs een historische wipkorenmolen die herbouwd wordt. In de verte zien we al een groen en gele oase van het grasland met Jacobskruiskruid; voor de insecten een waardevolle nectar- en stuifmeelleverancier, maar voor paarden en runderen zeer giftig. De kleur geel overheerst overal in diverse wilde bloemsoorten, van heksenmelk tot kruisbladwalstro.

We boffen deze wandeling, want we komen heel veel plantensoorten tegen en staan hier extra bij stil. Er zijn verschillende soorten distels, zoals de kruisdistel die blauwgroene bloemen krijgt en de knikkende distel met zijn prachtige paarsrode bloemen. Iets verderop zien we de speerdistel.

De runderen liggen heerlijk aan de waterkant terwijl wij verder lopen door de Pont- en Midden uiterwaarden.

In de oeverwand nestelen de oeverzwaluwen. We blijven er even naar kijken, helaas vliegen ze te snel om een goed foto te kunnen maken.

En stukje verder staan veel meidoornstruiken, waar de meidoornspinselmot zijn eitjes heeft gelegd. We zien al verschillende rupsen van deze mot.

Ook hebben we oog voor een mooi slakje: de barnsteenslak die leeft in de buurt van water en vochtig gras landschap.

We vervolgen ons pad langs een weggetje met allemaal lindebomen, die over een paar weken heerlijk gaan ruiken en komen langs een veld met wilgengriend.

Langs de wegberm groeit deze mooie witte schermbloem, die je liever niet in je tuin wilt hebben: zevenblad.

Hier zien we ook een grappig beestje, de larve van een lieveheersbeestje. Ze hebben dezelfde kleur als het lieveheersbeestje maar zien er toch anders uit. En op de volgende foto het lieveheersbeestje zelf, zo kan je goed het verschil zien.

Vlak voor we de stadspoort binnenkomen lopen we nog langs het jufferslaantje. Hier liepen vroeger alle juffers in de schaduw, want deze dames mochten natuurlijk niet bruin worden. Dat was voor werkvrouwen.

Op de stadsmuur vinden we allemaal begroeiing, waaronder de muurleeuwenbek.

We lopen door de stad langs een waterpomp uit 1648 en naar de stadpoort uit 1890. Deze stadpoort diende meerdere doelen: de klok bovenin luidde bij gevaar, het was de woning van de gevangenisbewaarder en het fungeerde ook als gevangenis. Dan gaan we onder de poort door, die ons weer terugbrengt naar het pontje.  Wat een prachtige wandeling was dit weer!

Bedankt Tiny en Cecile voor alle informatie die jullie iedere keer weer bij de wandelingen geven!