Landschap
Landschap
Landschap
Verspreid over het hele land doen vrijwilligers van de 162 IVN-afdelingen werk om de natuur weer in de harten van mensen te brengen. Dit doen ze door excursies, cursussen en lezingen te organiseren, maar ook door bijvoorbeeld gastlessen te geven op scholen en kinderen mee de natuur in te nemen.
De kracht van IVN zit niet alleen in de afzonderlijke afdelingen, maar juist ook in de verbinding ertussen. Als vrijwilligers elkaar ontmoeten, ontstaan er nieuwe ideeën, samenwerkingen en energie. De regiodag is dé plek waar dat gebeurt: met inspirerende lezingen, excursies in de natuur en natuurlijk een gezamenlijke lunch – allemaal mogelijk gemaakt door vrijwilligers zelf.
Op 23 augustus vond de regiodag van provincie Groningen plaats in ’t Zielhoes in Noordpolderzijl. Alle vijf Groningse afdelingen kwamen hier samen: Groningen Haren, Noord-Groningen, Veenkoloniën Stadskanaal, Westerkwartier e.o. en Westerwolde-Oldambt.
Benieuwd naar het vrijwilligerswerk bij IVN? Neem contact op met een afdeling bij jou in de buurt en wie weet zien we jou ook op de volgende regiodag!
Kees Ensing, vrijwilliger bij IVN Noord-Groningen, heeft een prachtig verslag geschreven van de dag. Zijn verhaal vind je hieronder.
Toen Wim Bosscher aan het einde van de regiodag de deur van ’t Zielhoes achter zich dicht trok, zei hij: “Wat ben ik blij dat ik uit het lawaai van het kippenhok ben”. Beter dan dat kan ik de sfeer van de dag niet beschrijven, de vrijwilligers van de afdelingen in de regio Groningen die vandaag in het zonnetje werden gezet waren duidelijk in hun element en het was een gezellige dag meneer Bosscher.
Hilde van Heuveln, secretaris van de organiserende afdeling IVN Groningen – Noord startte met een bonusverhaal. Ze vertelde over historie van ’t Zielhoes, de oude sluis en de visserij en zeehondenjacht en de activiteiten en de dorst van de beheerder. Ze tipte de onderwerpen van de excursies daarbij aan het was het een prima warm-up voor het eigenlijke programma.
De sportievelingen onder ons stapten op de fiets, een enkeling was zelfs fietsend naar ’t Zielhoes gekomen. Onder aanvoering van Menco Jan Alsema vertrokken ze in zuid-westelijke richting naar de Klutenplas, een binnendijks brakwater gebied dat door Het Groninger Landschap is omgetoverd in een broedgebied waar een grote variatie aan vogels veilig kan broeden en tijdens de vogeltrek fungeert als fourageerplaats. Op de weg de Klutenplas werd nog een schaap gered die hulpeloos op zin rug lag.
De vogeltrek begint rond deze tijd net zo’n beetje, zo werden er al kleine groepen brandganzen gespot. Daarnaast vele andere vogelsoorten bij de plas gespot zoals een kleine zilverreiger, lepelaars, bontbekpleviertjes, verschillende steltlopers, watersnippen en andere vogels.
Zoals Hilde al vertelde, de verhoogde dijk en de nieuwe sluis vormt een lastig te nemen barrière voor vissen. Door aanleg van technische voorzieningen, kunnen vissen in beide richtingen deze barrière passeren. Om de effectiviteit van deze voorzieningen te beoordelen is er onder andere een glasaal monitoring programma opgezet.
Oscar de Jong vertelde aan een groep vrijwilligers over de lange reis die de glasaal aflegt en hoe het monitoren in de praktijk aan toegaat. Hij liet aan de deelnemers zien hoe in de passage vissen worden verzameld, geteld en teruggezet op de plaats waar ze zijn gevangen. Ze aan de andere kant van de dijk te water laten, is hoe onlogisch dat ook lijkt niet toegestaan. Bij de demonstratie van het vissen werd nu geen glasaal gevangen (daar is het de tijd niet voor), maar wel krabbetjes, garnalen, zeedruifjes en een bot van zo’n 12 centimeter.
Dat glasaaltjes illegaal worden gevangen en verkocht in China voor heel veel geld, helpt niet om de palingstand op peil te brengen.
De overige vrijwilligers vertrokken te voet in noordelijke richting, de meesten met laarzen en die waren hard nodig en uiteindelijk niet afdoende om een tweede perceel op de kwelders met droge voeten te kunnen bereiken. Het was springtij en de noordenwind duwde het water ver op de kwelder.
Wim Bosscher, die professioneel veel tijd op en bij de kwelders heeft doorgebracht, liet zien hoe ver de dijk in 1985 is opgehoogd en dat de gigantische massa van het dijklichaam ervoor zorgde dat de dijk in de afgelopen veertig jaar tijd 25 cm is gezakt en grond op andere plaatsen juist omhoog wordt gedrukt.
Wim liet niet alleen de grote variatie in planten zien maar ook de verschillen in groei op de verschillende plekken op de kwelder. Veel bloeiende zeeasters, lamsoor, melkkruid en Engels slijkgras. Naast de grazende koeien, schapen en een enkel paard werden er groepjes eenden, kleine zilverreigers, lepelaars en een kiekendief gespot. Vanaf de kwelder en zeker vanaf de dijk was het zicht vandaag geweldig en konden de eilanden goed worden gezien.
Waar bij binnenkomst de vrijwilligers per afdeling gegroepeerd zaten, was dat na de excursies anders, zaten tijdens de lunch de vrijwilligers door elkaar en gelet op het volume van de discussies, duidelijk op hun plaats.
Foto’s zijn gemaakt door Hilde van Heuveln en Mathijs ter Bork.
Doneer aan IVN
Draag nu bij aan een generatie die de natuur kent en waardeert, gezonder opgroeit en betrokken is bij een duurzame toekomst. Met jouw donatie kunnen wij meer mensen de natuur laten ontdekken.
