Waar zijn we bang voor ?
Ik weet het niet maar toen ik op onderzoek uitging over het onderwerp van deze column bleek op internet dat vooral het bestrijden van dit diertje aan de orde kwam. Zijn we bang geworden voor alles wat kruipt en sluipt en plakt en bijt ? Wat kriebelt en zich vreemd beweegt, in onze ogen dan. We griezelen er misschien van en trekken een vies gezicht.
Het ‘veelpotig monster’ dat ik op een dag over de tegels van mijn terras zag lopen behoort ook tot deze categorie. Op een of andere manier vond ik het beest(je) toch ook integrerend.
Om te beginnen is er verschil tussen duizendpoten en miljoenpoten.
Als je het beestje goed bekijkt zie je dat het achterlijf bestaat uit veel op elkaar lijkende segmenten. Op zich al boeiend. Aan ieder segment zit één paar poten. Bij miljoenpoten zitten er aan elk segment twee paar poten. Ik constateerde dat ik op mijn terras te maken had met een duizendpoot. Dat was al een hele geruststelling.
Men noemt overigens deze groep, (nee, het zijn geen insecten)geleedpotigen. Ik zag dat mijn duizendpoot twee grote en duidelijke sprieten droeg op zijn voorkant/kop. Die gingen constant heen en weer en leken mij duidelijk voelsprieten. Een duizendpoot heeft
zogenaamde puntogen, kleine lenzen waarmee ze alleen grote verschillen in licht opmerken. En nu komt het engste onderdeel: ze hebben gifpoten. Hiermee injecteert het beest zijn prooi met gif, waarna deze sterft en de kaken de prooi in stukjes kan knippen en naar de mond kan brengen.
Misschien is het een geruststelling dat duizendpoten doorgaans niet groot worden in Nederland: enkele centimeters.
En ze eten bladeren en kleine dieren die in onze tuinen rondkruipen. Ze kunnen best snel lopen. Zeker als ze in de zon komen. Daar houden ze niet van. Ze houden meer van schaduw en vochtige plekken. Ze gaan ook graag ondergronds en soms zie je ze in spleten bij vochtige muren en op verrotte boomstammen.
Duizendpoten horen samen met o.a. pissebedden, slakken en regenwormen tot de opruimers in de natuur. Als je goed kijkt op de foto hierbij zie je rechtsboven de duizendpoot een pissebed, toevallig…..
Ik ben blij met de duizendpoot in mijn tuin. Er zullen er vast meer zijn dan één. Ik heb sinds een tijdje ook wat vermolmd hout in mijn tuin liggen en allerlei rottend plantafval. Het is een klein ecosysteem in mijn tuin. Voor mij geen bestrijdingsmiddelen maar genieten van wat er leeft en vliegt en zoemt, kruipt en bromt, groeit en bloeit, zittend in mijn tuinstoel. Er loopt soms ook een egel te scharrelen en…te poepen. Natuur dichtbij huis !!!!
Elza Vis
IVN-natuurgids
