Mr. Baardman
Vandaag maak ik een wandeling door de natuur voordat ik naar kantoor ga (06.00-07.30). Rustig luisterend naar de geluidjes en kijkend naar de vogels tussen het riet wandel ik over het pad van de Waverhoek. Vooral de rietzangers zijn in grote getale aanwezig. Hier en daar hoor en zie ik een blauwborst en op de achtergrond hoor ik de snor. De snor? Ja, de snor. Waar ik vroeger dacht een krekel te horen, kwam ik er later achter (toen ik wat meer de tijd nam om mijn omgeving te bekijken) dat het een ogenschijnlijk saaie vogel is die een bijzonder snorrend geluid maakt en daarbij zijn koppie in zijn nek al draaiend van links naar rechts naar achteren gooit. Een typerende houding en een apart geluid. En hij houdt dat ook heel lang vol (zou hij wel ademhalen tussendoor?).
En dan ineens zie ik een vogeltje wat hoog op mijn lijstje staat om eens te ontmoeten. Natuurlijk zijn er plekken waar ze veel voorkomen en waar je ze met gemak kan spotten, maar ik ben meer van de toevallige ontmoetingen en ik zie wel wat er op mijn pad komt. En daar zit ie dan. Heel dichtbij, ik kan hem goed bekijken en luister naar het vreemde geluidje wat hij maakt. Het is een best wel klein vogeltje met een opvallend gele kleur en zwarte bakkebaarden (vandaar de naam denk ik). Dat geldt overigens alleen voor het mannetje. Grappige is dat het vrouwtje ook baardman heet in plaats van baardvrouw, terwijl zij helemaal geen (zichtbaar) baardje heeft. Veel vogels hebben een naam die bij hun past, bijvoorbeeld omdat ze hun eigen naar roepen en anderen totaal weer niet, zoals de kneu (wie verzint zo’n naam?).
Ondertussen probeer ik mijn ontmoeting vast te leggen. Mijn camera heeft echter wat moeite met de vele rietstengels. Wat ben ik blij dat deze vogel enorm veel geduld heeft (of misschien vond hij mij ook wel interessant om te bekijken) want ik ben daar toch zo’n kwartier bezig geweest met foto’s maken van rietstengels en hij maar poseren … Nou het is gelukt hoor, de baardman staat erop!
Carola Jansen
