Geluksvogel …
De afgelopen jaren heb ik heel wat mooie vogels gespot in De Ronde Venen maar degene die bovenaan mijn wensenlijstje stond kon ik maar steeds niet vinden. Tot ik iemand sprak die vertelde waar ik een bezoekje kon brengen aan mijn geliefde vogel. Het was wel onder bepaalde voorwaarden. Ik moest mezelf in een hutje verstoppen en vooral heel stil zijn en als ik geluk had, kwam hij (of zij) even langs om zijn visite te begroeten. Ik moest wel zelf mijn koffie meenemen. Toch ging ik akkoord met de voorwaarden. Het moment dat ik in de verte de hoge piep hoorde en de vogel naar mij toe zag vliegen met een behoorlijke snelheid zal ik nooit vergeten. Ze schijnen tot 90 km te kunnen halen en men noemt ze daarom dan ook de blauwe flits. Mijn hart maakte een sprongetje en met ingehouden enthousiasme maakte ik in gedachten een dansje. Hij landde voor mij op een takje en ik weet bijna zeker dat hij mij ook zag zitten achter het gordijntje want hij keek me aan en poseerde voor mijn camera als een echt fotomodel. Tot mijn grote vreugde pikte hij ook nog een visje voor mijn ogen uit het water. Een echt geluksmomentje, wat zich die ochtend meerdere keren herhaalde. Kennelijk vond hij mij ook wel leuk en heeft hij zijn vriendjes over mij verteld want sindsdien kom ik regelmatig een soortgenoot tegen. Ze zijn meestal te vinden in de buurt van water. Dus bij elk slootje tuur ik over het water op zoek naar deze kleurrijke vogel. Er moeten wel wat bomen of struiken langs de oever zijn die als uitvalsbasis dienen. Zo kunnen ze mooi vanaf een laaghangende tak boven het liefst heldere, stromende water naar de visjes loeren. En hoor ik het inmiddels bekende piepgeluid, draai ik mijn hoofd om en dan zie ik hem regelmatig voorbij flitsen. Onderwijl zwaait hij even om verderop op een takje te gaan zitten. Altijd net te ver voor mijn camera, dat dan weer wel. Het is bijna een spelletje geworden tussen mij en deze bijzondere vogel. Wie ziet wie het eerst? Laatst had ik weer zo’n geluksmomentje toen ik met de auto langs een sloot reed en er eentje naast mij vloog met 60 km per uur, vlak boven het water. Wat voelde ik mij een geluksvogel, hij vloog een heel stuk met mij mee, de ijsvogel!
Carola Jansen
IVN Natuurgids i.o.
