Column week 50, Een eenden stel heeft nooit rust…
Het ideale eendenleven. De eenden zijn zo vanaf eind september echt wel klaar met zorg en zorgen. Als er nog jongen in de buurt zijn gedragen ze zich als volwassen familie met hun eigen besognes.
Iedereen heeft geruid. De woerden eerst. Ze doen er een maand over, in juli meestal. Ze verliezen dan al hun veren tegelijk. Ze houden zich stil en kunnen niet vliegen. Dat is heel rustig voor de vrouw-eenden die dan nog op de jongen letten.
Die zijn de maand daarna aan de beurt. Ook zij ruien een maand.
De jongen ruien niet in hun eerste jaar.
En dan vanaf eind september is het tijd voor het ideale eenden leven. De mannen dragen hun mooiste verenpak. Ook de vrouwen hebben nieuwe veren. En ze hoeven een paar maanden niet te zorgen.
Tijd dus om hun oude maatje weer op te zoeken. Of een nieuw maatje? Hoewel nog veel mensen volhouden dat eenden paartrouw zijn lijken ze toch in het najaar opnieuw hun keus te bepalen en soms ook nog in het voorjaar.
In elk geval vormen ze paartjes. En wat ga je doen als paartje? Wel, gewoon rustig wat zwemmen met z’n tweeën. Niet snel, maar echt zonder haast. En als het zwemmen even klaar is: rustig op de kant zitten, een beetje dommelen, een beetje tegen elkaar aanleunen. Gepaste afstand van het volgende stel.
Nog geen wilde paarpartijen. Nog geen woerden die de vrouw-eenden bij hun kroost wegrukken. Serene rust.
Dat dacht ik. Maar als ik heel stilletjes naar buiten stap om een foto te maken gaat elk stel waakzaam rechtop zitten. Ik trek mij gauw terug. Al snel nemen de eenden weer hun lounge-positie in.
Tot de plaatselijke Siamese poes de tuin in sluipt. Alsof ze ogen in hun rug hebben slaan ze alarm, vliegen op en landen luid kwakend in het water. Een eend heeft nooit echt rust…
Catherine,
IVN Natuurgids
Digitale krantversie Column 2020-50, 15 december 2021, pagina ?
Naar columns 2021
Vind je dit leuk? Steun ons en word lid!
