Senioren: Oostappense heide
Een wandeling vindt plaats over de Oostappense Heide. Het thema van deze wandeling is: Dekzandruggen.
Gezamenlijk vertrek, om 13.00 uur vanaf ons verenigingsgebouw ‘De Stulp’.
De wandeling heeft een lengte van circa 4,2 km.
Stevige schoenen zijn aanbevolen.
Oostappensche Heide
De Oostappensche Heide is vernoemd naar het gelijknamige buurtschap Oostappen. Dit buurtschap is gelegen ten noorden van de Oostappensche Heide op de hogere overgang naar het beekdal van de Astense Aa. De naam is ongetwijfeld afgeleid van deze Aa en werd in de 17de eeuw Aastappen genoemd. In het plaatselijk dialect wordt de Aa ook wel als een “o” uitgesproken. Een “stap”is een beekovergang hier in de Astense Aa. Men kon ter plaatse de overstap maken via een doorwaadbare plaats.
De Oostappensche Heide is terug gedrongen naar enkele tientallen vierkante meters heide, midden in het gebied gelegen, de rest bestaat voornamelijk uit naaldbomen met nog een klein gebied met open stuifzand. Tegenwoordig spreken veel mensen over de Oostappensche Bossen.
Het thema van deze wandeling zijn de Dekzandruggen, welke heel bepaald zijn geweest voor de vorming van het Brabantse landschap. De meeste dekzandafzettingen in Nederland komen uit de laatste ijstijd, grofweg tussen 18.000 en 12.500 jaar geleden. In die periode werd Nederland steeds kouder, begroeiing verdween, er ontstonden kale plekken. De wind kreeg vat op deze open plekken waardoor het zand ging verstuiven. Er ontstond een eerste dekzanddeken. Aan het einde van deze ijstijd werd het weer warmer waardoor de begroeiing weer terug kwam. De planten hielden het zand vast waardoor het dekzand bleef liggen. Er ontstond reliëf in het landschap dat bestond uit langgerekte dekzandruggen, die zo kenmerkend zijn in Noord-Brabant. Hier in de Oostappensche Heide welke zijn gelegen op een stuifzandrug, is nog een grote stuifduin aanwezig, de Puddingberg.
De Oostappense Heide is in de jaren 1920 aangeplant met voornamelijk grove dennen. Het is een mix van grondeigenaren waarvan de gemeente Asten 120 ha in eigendom heeft, wat nog voor een groot deel als houtproductie geldt. Door de magere ondergrond, dekzand dat arm en droog is, waardoor de bosbodem niet rijk aan planten is. Met een beetje geluk kunnen we nog sporen herkennen van ree of das die in het gebied verblijven of de roep horen van de buizerd.
