Martine van Schaik
Martine van Schaik: Met de oprichting van de vrijwilligersgroep Stevenshof heeft Martine ervoor gezorgd dat dierenweide Stevenshof open gesteld kon worden voor wijkbewoners. Door goede afspraken te maken met de beheerder van de Kinderboerderij, vrijwilligers van de omgelegen schooltuinen die hun gebouw openstellen en met het werven van fondsen is Martine erin geslaagd de dierenweide toegankelijker en aantrekkelijker te maken. Het is een constante zorg om nieuwe vrijwilligers te werven, want alleen met toezicht kunnen bezoekers de wei in.
Lees hieronder het interview:
Wat was de drijfveer om het project te starten?
Als ik met mijn kinderen een rondje door het Stevenshofpark liep, kwamen we altijd langs de dierenweide. En altijd stonden we voor een groot, dicht hek. Echt zo zonde en jammer! Contact met dieren is zo belangrijk voor kinderen! Op een gegeven moment was ik het zat en heb ik de gemeente gebeld en met ze overlegd hoe dat anders kon. We kwamen er op uit dat ik, als ik een groep vrijwilligers bij elkaar kreeg die me daarbij kon helpen, 2 middagen per week de weide kon openstellen.
Heeft het lang geduurd vanaf de tijd dat het idee ontstond totdat het project ook werkelijk gestart werd?
Nee, eigenlijk ging het verbazend snel. Op 18 juni 2013 stuurde ik een eerste, nog voorzichtige mail met mijn idee. En een kleine maand later was het allemaal rond, de afspraken met de gemeente, de eerste persinterviews en -foto’s en had ik de eerste vrijwilligers gevonden.
Zou je iets anders gedaan hebben als je nu terug kijkt?
Omdat het zo snel en voorspoedig ging, heb ik waarschijnlijk te weinig tijd besteed aan het echt vormen van een team van vrijwilligers. Dat zou ik nu anders doen, want de vrijwilligers zijn het allerbelangrijkste voor de weide. Zonder vrijwilligers gaat het gewoon niet.
Heb je tips voor andere mensen die een groene buurt project willen starten?
Laat je niet ontmoedigen, ga er voor! Voordat ik de stoute schoenen aantrok en echt werk ging maken van mijn idee voor de weide, had ik al wel met verschillende mensen over het idee gepraat. En heel vaak kreeg ik te horen dat het een leuk idee was, maar dat het niet kon/niet mocht/niet verstandig was/ al eerder geprobeerd was/ zou mislukken/ etc. Ik ben blij dat ik eigenwijs ben geweest en wel gewoon ermee door ben gegaan :-)!
Wat is het succes van het project?
Zonder enige twijfel: de vrijwilligers! Ik zei het al eerder, zonder vrijwilligers gaat het niet! De mensen die nu op zondag- en woensdagmiddag in de weide staan doen dat omdat ze het leuk vinden om met kinderen te werken, omdat ze van dieren houden, maar ook omdat ze graag iets willen betekenen voor de wijk. En ze staan er ook gewoon elke keer, ook als het regent, ook als het sneeuwt. Stuk voor stuk mensen met een hart van goud!
Verder zou het ook nooit gelukt zijn zonder de medewerking van de gemeente. Al vanaf het begin is de relatie goed en, van beide kanten, begripvol geweest. En ook al begrijpen we elkaar niet altijd direct of voor de volle 100%, ik waardeer hen omdat ze meehelpen en meedenken en zij mij (hopelijk :-)) omdat ik dingen voor elkaar krijg en mijn afspraken nakom.
Ontbrak er een ondersteuningsbehoefte ten tijde van de opstart van het project tot aan de realisatie?
Totdat we met de dierenweide de Herfstpremie van Fonds1818 wonnen, hadden we helemaal geen geld. En het is best een gepuzzel om dingen van de grond te krijgen als je er geen geld beschikbaar voor hebt. Ik kon gelukkig zelf wel een paar dingen financieren voor de weide (bijvoorbeeld benodigdheden voor het openingsfeest, sleutel-kopieën van de hekken, maar bijvoorbeeld ook gewoon koffie/thee voor vrijwilligers). En het was heel fijn dat de gemeente ook bijsprong waar dat kon (door bijvoorbeeld te ondersteunen bij de organisatie van het openingsfeest). Ook zijn er ook veel dingen gratis te regelen (PR via Facebook en twitter bijvoorbeeld). Maar toch, een klein opstart-budget zou heel welkom zijn geweest!
Met een groene duim ben je een groene duim ambassadeur, een soort held, voel je jezelf zo?
Hahaha, hoewel ik heel graag een held wil zijn, denk ik daarbij aan ander kaliber mensen dan aan mijzelf: aan Gandhi bijvoorbeeld en aan Nelson Mandela. Ik doe vooral iets dat ik zelf leuk en belangrijk vind!
