Column Rob le Febre #2: Charlie Watts en Gifsumak
door: Rob Le Febre van IVN Gooi en Omstreken
Oorspronkelijk zou de column gaan over een heel ander onderwerp, namelijk het liefdesleven van de amoebe, toen mijn echtgenote mij op 24 augustus 2021 het nieuws vertelde. Op deze dag was één van mijn jeugdidolen, Charlie Watts, heen gegaan.
Charlie Watts was de drummer van de Rolling Stones zoals jullie natuurlijk allemaal behoren te weten. Als kleine jongen groeide ik op met hun muziek. Ze waren (en zijn) gewoon altijd aanwezig in mijn leven. Ik heb menig concert van ze bijgewoond en tot op de dag van vandaag ben ik altijd fan gebleven. Dat nu uitgerekend de rustige en introverte drummer van de band was overleden op 80-jarige leeftijd, ontroerde mij meer dan ik dacht en ik besloot dan ook acuut om de column compleet om te gooien. Dat is dan weer het voordeel van een eigen column. Om toch de relatie naar de levende natuur te leggen – ik schrijf tenslotte voor een natuurorganisatie – heb ik mij enigszins verdiept in de titels van hun nummers. Hoeveel dieren of planten kom ik hierin tegen?
Ik moet zeggen: de oogst was beperkt en de teksten ook niet altijd door hunzelf geschreven, zeker niet de hele oude nummers. Een dier of plantje wordt meestal gebruikt in figuurlijke zin om een menselijke situatie te beschrijven. Het nummer Dandelion (paardenbloem) bijvoorbeeld waarin het wegblazen van de vruchtpluis wordt aangeraden om antwoorden te krijgen op levensvragen of het nummer The spider and the fly waarin de spin wordt vergeleken met een bandlid dat na een optreden ver van huis ook nog een leuke dame wil strikken in zijn web terwijl moeder de vrouw hem plechtig heeft laten beloven geen gekke dingen te doen! De natuurlijke aard van de spin verloochent zich echter niet….. Ook het ijzersterke nummer Stray cat blues over schimmige feestjes en wilde meiden (“zwerfkatten”), zal misschien heden ten dage qua tekst bij sommigen een wenkbrauw doen fronsen. Maar laten we eerlijk zijn, het is nu eenmaal een ruigere wereld waarin deze bands zich bevinden.
Eén nummer trok bij mij in het bijzonder de aandacht. Dat is het nummer Poison Ivy, overigens niet geschreven door het bekende duo Jagger/Richards maar door een ander, zeer succesvol, duo Leiber/Stoller in de 50-er jaren. Het gaat over een meisje genaamd Ivy, een echte mannenverslindster met wie je maar beter niet te lang en te intiem kunt omgaan op straffe van allerlei infectieziektes. Vandaar de bijnaam Poison Ivy. Nu heb ik altijd gedacht dat het hier ging om het lichtgiftige klimop (Hedera). Bij nader onderzoek kwam ik er echter achter dat Poison Ivy om een heel andere plant gaat, namelijk Gifsumak (Rhus toxicodendron). Ik had er zelf nog nooit van gehoord. Het is een plant uit de Pruikenboomfamilie met stengels van wel twintig meter lang en vijftien cm dik waarvan veel mensen een zeer ernstige huiduitslag kunnen krijgen. Een exoot afkomstig uit Noord Amerika die in 1919 in de buurt van het Friese dorpje Hemelum is aangeplant op een strekdam omdat het wortelstelsel zo goed was voor de dijkversteviging. De plant groeit er vandaag de dag nog steeds maar nu met waarschuwingsborden nadat er ooit een aantal kinderen uit Hemelum onverklaarbaar ziek van werden. Zo zie je maar dat je als natuurliefhebber altijd weer wat kunt leren uit onverwachte hoek! Ben je ook nieuwsgierig geworden naar de muziek en tekst van Poison Yvy? Kijk dan op YouTube.
Elk kwartaal plaatsen we een column van Rob le Febre. Benieuwd naar zijn eerder column?
Deze column is, vrijwel ongewijzigd, verschenen in het gezamenlijke blad De Grote Ratelaar van IVN Gooi e.o. en KNNV, afdeling Gooi in 2021.
