Annabos

Locatie

Schapengorsedijk Rockanje : Ingang van het bos via parkeerplaats Meelzakseweg of wandelpad vanaf de Schapengorsedijk. Zie kaart

Beheerder

Aanvankelijk was Staatsbosbeheer de eigenaar, maar tegenwoordig is het bos in beheer bij Natuurmonumenten.

Historie

Het Annabos (35 hectare) is een langgerekt polderbos en werd in 1980 aangeplant als ruilverkavelingsbosje. Voor deze datum was het gebied een polder, de Annapolder. Er broedden toen weidevogels, waaronder de kemphaan. De Annapolder is ontstaan doordat in 1479 het Pancrasgors werd bedijkt.

Bijzondere kenmerken

Het bos bestaat uit verschillende soorten inheemse boomsoorten, afgewisseld met open ruimtes. Langs de randen zijn verschillende struiken aangeplant. Aan de mooie zuidkant begrenzen natuurvriendelijke oevers het gebied. Bijzonder opvallend is de lange Abelenlaan. In het noordoosten bevindt zich een amfibieënpoel en in het westen een zilte wei.

Aan de westkant van het gebied vind je een zilte wei. Het is een uniek stukje brak grasland, een overblijfsel uit de tijd dat het landschap nog open en drassig was. Er groeien hier zilte plantensoorten, zoals aardbeiklaver, melkkruid, schorrenzoutgras, zilte rus en zulte. Af en toe broedt er nog een kievit. Dit stukje grasland wordt een paar keer per jaar gemaaid en soms wordt het een tijdje begraasd. Je kunt er helaas niet in.

Flora

Het bos bestaat onder meer uit eik en es. Deze laatste boomsoort heeft veel te lijden van de essentaksterfte. Daardoor vallen er gaten in het bos, maar dat is niet erg want daardoor biedt het weer kansen voor nieuwe soorten struiken en bomen.

Voorbeelden van bomen/struiken zijn: grauwe abeel, zachte berk, zwarte els, zoete kers, wegedoorn, wilg, linde, rode kornoelje, zuurbes en kardinaalsmuts.

Fauna

In het bos nemen de bos- en struweelvogels de laatste jaren toe, zoals houtduif, zwartkop, tuinfluiter, grote bonte specht, staartmees, tjiftjaf, merel, roodborst, winterkoning en zanglijster. En sinds kort laat de spotvogel zich horen. De buizerd en de havik hebben er de laatste jaren gebroed en de houtsnip hoor je in de schemering overkomen. De watervogels langs de randen van het gebied doen het goed, waaronder diverse eendensoorten en rietvogels.

In de omringende akkers en weilanden zie je ganzen, reigers, holenduiven, kieviten, scholeksters en zwartkopmeeuwen. Een ontmoeting met een ree of een haas behoort zeker tot de mogelijkheden. Langs de waterkant vliegen af en toe libellen.

Overige bijzonderheden

Er zijn twee schotbalkstuwen in het gebied geplaatst om het waterpeil te kunnen regelen.

Wandelen: Het handigst is om te starten bij de Meelzakseweg om een rondje te lopen langs de slootkanten. Let wel in het najaar en de winter is het erg modderig en nat, laarzen aan te raden. Het toegangsbord aan het begin geeft aan dat honden mogen loslopen en fietsers en paarden het gebied in mogen. Ondanks deze recreatiedruk komen er veel vogels voor. Ook in de aangrenzende polders laten veel vogels zich zien.

Februari 2021 – Dick Zwart