Natuurwerkochtend poelen Losserhof 2024

Poelen

Poel des verderfs, poel van onheil, modderpoel, klein, ondiep, stilstaand, vaak troebel water. Ach poel, daar moet je het mee doen. Nee, neem dan de vijver, vereeuwigd met de waterlelies van Monet, met een fraai gebogen brug erover in plaats van een Bridge over Troubled Water. Zo’n romantische vijver in het zilveren maanlicht, met een fonkelende ster en de roep van een uil in de verte.

Welke naargeestigen hebben de poel dit aangedaan? Niet de bruine kikker die er klompen kikkerdril in werpt. De padden zouden deze naargeestigen de mond snoeren met hun padddensnoer. De larven van de salamanders met hun fluwelen vlerkjesachtige kieuwen zouden het deze naargeestige vlerken wel toe willen zingen: poelen zijn hartstikke mooi!

Moeten ze natuurlijk wel regelmatig opgeschoond worden. En precies dat deden die vrijwilligers van IVN Oldenzaal-Losser e.o.. Bij de Losserhof liggen een paar van die juweeltjes, omzoomd door stoere knotwilgen. Om stoer te blijven is een harde hand wel nodig: wie zijn knotwilgen liefheeft, spaart de zaag niet.

Onder een lekker zonnetje werd door een flink grote groep heel veel werk verzet. Het tempo lag dusdanig hoog dat naast de twee standaardpoelen ook een derde poel(tje) weer levenslicht kreeg. En dat je naast je rollator, je rugzak ook nog een bos wilgentakken mee op je fiets kunt nemen, bewees Mariska met een stralende lach.

Wilbert Kallenberg