Oertijdmuseum in Boxtel
Op woensdag 7 februari gingen we met de Jeugd IVN naar het Oertijdmuseum in Boxtel.
Bereidwillige ouders en de leiding brachten ons per auto.
Eerst kregen we een film te zien over dino’s, dieren die miljoenen jaren geleden leefden. We leerden hoe ze er uit zagen, wat ze aten en waarom ze uitstierven en dat er nu nog dieren leven die afstammen van de uitgestorven dinosaurussen, bijvoorbeeld de kip en de krokodil.
Daarna ging de helft van de kinderen naar de oertijdtuin op speurtocht in de buitenroute. Ze kregen een boekje mee met taken die gegeven werden door de huisdino Spike. Ze moesten de paaltjes met de groene stickers proberen te volgen. Verspreid in de tuin stonden beelden van grote en kleine dino’s waarover ze vragen moesten beantwoorden. Bijvoorbeeld: “Waar leefde de grootste vleeseter die ooit heeft geleefd, de Spinosaurus?” en “Welke dinosaurus wordt hier aangevallen door een troep hongerige Deinonychi?” De antwoorden kon je vinden op de informatiebordjes. Er was gelukkig ook gelegenheid om even te spelen of opgravingen te doen.
De andere helft van de kinderen begon binnen met hun speurtocht.
Ook hier werden ze door Spike vanuit het boekje rondgeleid. Ze moesten zoeken in de vitrines naar zijn afbeelding. Ze kwamen bijvoorbeeld langs Lucie, een reconstructie van een van de oudste fossielen van onze menselijke voorouders. Zij kon al op twee benen lopen. Ze ontdekten het skelet van een grottenbeer, mammoetkiezen, versteende afdrukken van planten en fossiele eieren van dinosaurussen. De kinderen vonden dat de dino’s maar moeilijke namen hadden, bijna niet uit te spreken! In het laboratorium waren vrijwilligers bezig met het schoonmaken van botten, o.a. een versteende wervel van een walvis. De kinderen mochten een echt zwaar dinobot in hun handen wegen en het verschil voelen met een superlicht namaakbot uit de 3d-printer. De enorm grote skeletten in de gigantische glazen hal maakten natuurlijk veel indruk.
In de korte pauze dronken we lekkere chocomel en aten we een stukje peperkoek. Daarna werd er gewisseld van route.
Het was erg snel tijd om weer naar huis te gaan. Tot slot kreeg ieder kind nog een tijdschrift over dino’s en een versteende haaientand.
Het is zeker de moeite waard om nog eens terug te gaan naar dit museum. Er is zoveel interessants uit de oertijd te zien!
Diny en Leo van de Laar
