Populier – Populus x canadensis ‘Marilandica’

De naam Marilandica betekent uit Maryland, America. Maar deze zg. kloon is ontstaan in Frankrijk, uitgeselecteerd uit zaailingen van een kruising tussen de Zwarte populier en de Canadese populier ‘Serotina’. En die laatste komt uit America. Van die zaailingen zijn vervolgens stekken genomen, klonen dus.

De stam groeit vaak bochtig of krom, maar hoe beter de grond hoe rechter Marilandica groeit.

Vanuit deze grillig groeiende, ruwe stam vormt zich een breed kegelvormige tot ronde kroon.

Deze is sterk vertakt en vormt aan de windzijde de kenmerkende zware zijtakken.

Het lichtgroene, driehoekige blad heeft een vrijwel rechte bladvoet.

De boom bloeit in april met vrouwelijke katjes vóórdat het blad uitloopt.

In juni springen dan de doosvruchten open en waait het donzig pluis met de zaden weg op de wind. Sommige bomen produceren zoveel pluis dat het lijkt of het sneeuwt.

‘Marilandica’ is zeer gevoelig voor bladvlekkenziekte en tamelijk gevoelig voor roest.

De boom heeft een krachtige, oppervlakkige en verspreide wortelgroei. Daarom kan hij beter niet als straatboom geplant worden. Wegen en leidingen kunnen opgedrukt worden door de wortels.

Deze Kanidas, zoals we dat in Oirschot noemen, was sinds 1800 zeer populair en tot in de jaren dertig was 40% van de populierenaanplant een ‘Marilandica’. In Noord-Brabant zijn zij in grote hoeveelheden aangeplant voor de klompenindustrie.

De vijf Kanidassen in de Leeuwerikstraat zijn onlangs gered van kap door een burgerinitiatief tot behoud van de bomen. Hun topzware takken zijn ingekort, dode takken in hun kruinen verwijderd en zo kunnen ze weer jaren mee.
Onder de naam ‘Heren van Oirschot’ zijn deze vijf bomen opgenomen in het Landelijk Register Monumentale Bomen.