Hollandse linde – Tilia x europaea
De lindeboom kom je niet zo vaak tegen op kerkhoven. Het is ook meer een boom die symbool staat voor het leven dan voor de dood.
De drie linden achter het kapelletje op het Oirschotse kerkhof vertonen de karakteristieke uitbundige wortelopslag van deze soort. Ze zijn eind 19e eeuw geplant en nooit geknot noch geleid, maar wel steeds kort aan de stam gesnoeid. Door dit beheer waren ze tot 30m uitgegroeid.
De bomen staan symbool voor de Heilige Drie-eenheid: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.
In de nacht van 30 september op 1 oktober 2022 is een flink gedeelte (tweederde) van de boom Heilige Geest afgebroken. Ondanks regelmatige controles was dit risico niet ontdekt.
In maart 2023 zijn de beide andere linden flink onder handen genomen, zodat de balans tussen de drie weer ietwat hersteld is.
De Hollandse linde is een zeer oude hybride tussen T. cordata en T. platyphyllos, dat is winterlinde en zomerlinde.
Het is een boom met een enigszins variabele, breed piramidale kroonvorm.
Vanuit de zware stam ontstaan enkele zeer zware hoofdtakken waaraan zich onregelmatig afstaande zijtakken bevinden. Gedurende lange tijd blijft de bast dun, later ontstaan diepe groeven.
Rond de stamvoet ontstaat vaak wortelopslag.
Het grote blad heeft een kort toegespitste top en een gezaagde bladrand. De bladvoet is meestal iets scheef.
In hangende tuilen staan de bloemen met 3 tot 11 bijeen. Het schutblad is kort gesteeld en circa 9 – 10 cm lang. Doordat er veel goede cultivars zijn wordt de soort, met zijn gevoeligheid voor luisaantasting en bijbehorende honingdauw (drup!) en roetdauw, weinig meer gebruikt.
De boom is goed te vormen tot leiboom.
Tilia x europaea werd vroeger veel gebruikt als schaduwboom bij boerderijen.
