
Werkgroep Landschapsonderhoud Weusthag op zaterdag 5 maart 2022
Wat een week vooraf zeg, met zonnetje en weinig wind. Ook wel eens, en dat in maart. Maar zou het zaterdagochtend ook oké zijn? Bij het opstaan waren de voortekenen al top. ‘s Nachts had het iets gevroren en in de ochtend was het 0 graden. Dus nadat ik koffie had gezet eerst nog de ruiten van mijn auto ijsvrij maken. En zo veilig onderweg naar de gereedschappencontainer op de heemtuin. Inmiddels kwam de zon op. Wat een genot zo vroeg uit de veren en dan zo’n cadeautje. Aangekomen bij de heemtuin volgde een heel ritueel. De hoofdpoort openen, van deur van de container en nog een van het schuurtje voor de zeisen. Tsja, zaterdag zouden we jonge wilgen gaan omzagen, bramen zeisen en vuilnis opruimen. Dus de auto volgestouwd met spades, zeisen, snoeitangen, boogzagen, stoeltjes en stevige vuilniszakken. Op naar de parkeerplaats aan de Torenlaan. Hemelsbreed zeg maar 1 km, alleen ligt de A1 in de weg .....
De eerste collega’s kwamen aangereden. En zoals gebruikelijk was Walter al bezig met een vroege inspectie. Iedereen had een bagagedrager vol met zin meegenomen. Nadat we ons plan voor de ochtend hadden doorgenomen, ging iedereen als een haas aan de slag. We zagen al de eerste (angst)hazen rap het hazenpad kiezen. Gelukkig niet over de A1 over, maar langs de sloot vluchtend richting de uitzichttoren. En dus moesten we rekening houden met mogelijk jonge haasjes, die in een zogenaamd leger konden liggen. Het was dan ook zeker de laatste keer om op deze wijze in de bossen aan het werk te gaan. De natuur ontwaakt weer en het broedseizoen zal eerder dan ooit gaan beginnen.
Voor iedereen was er van alles te doen. Het gebiedje heeft twee enorme heuvels, gelegen, aan het fietspad over de fietsbrug en dan links, gezien vanaf Buitenplaats de Houtmaat. Een, zeg maar ontmoetingsplaats voor afval L. We hebben nagenoeg al het niet natuurlijke afval, vooral veel plastic, kunnen verzamelen en verwijderen. Gildebor zou het maandag ophalen. Top en dank daarvoor! We vonden een stofzuiger, een z.g.a.n. setje van 3 winterbanden, een plastic bank, twee stoeltjes, kunststof vloerdelen, blikjes en zo verder. Het meest in het oog springend was wel toch dat er iemand is geweest met een kleine terreinwagen, die de heuvels op en af was gereden en dan ook nog door de omheining. Tsja dat doe je natuurlijk niet in je eigen achtertuin.
We hebben veel kleine wilgen kunnen kappen zodat de grotere meer ruimte kregen. Om daarna te gebruiken voor om de paden af te sluiten middels zogenaamde houtrillen. Dus afsluiten en schuilplaatsen creëren voor vogels, kleine zoogdieren en zo verder. De koffie en de koek met slagroom van Rewert lieten we ons heerlijk smaken. Inmiddels werd de berg afval reusachtig groot en schoten we goed op met het rooien van de braam. Waar Emmy, geen angsthaas voor de vele stekels, helemaal in opging. Techniek van spade onder de wortel en de meterslange braam slierten én de wortels werden verwijderd.
Klokslag 12.00 werd het werk gestaakt, het gereedschap verzameld en weer in mijn auto geladen. En toen waren we Walter kwijt, of eigenlijk eerder het zeer scherpe en dure zaagje J. Na een paar keer luid zijn naam schreeuwen doemde hij op. Het zaagje dan hè. We stonden met zweet op ons voorhoofd nog na te praten, na te genieten en mijn stekjes van de frambraam en kruisbes te verdelen. En hoe leuk was het weer en trots waren we toen we achterom keken om daarna te genieten van onze verdere zonnige zaterdag en met een zonnige zondag in het vooruitzicht.
Leuk jullie weer bijgepraat te hebben over onze werkgroep. Hieronder enkele wetenswaardigheden over de Haas.
Mijn naam is Peter
De Haas