Schepnetvissen in poelen van Buurserzand

Dit jaar was het fijn dat we  weer konden schepnetvissen. Cor en Angela hadden met Paco de poelen gecontroleerd en de spullen klaargezet.. Het was spannend tot op het laatst of er genoeg water in zou staan. Terwijl we vorig jaar er niet terecht konden omdat het toen  één grote watervlakte was. Weken van  droogte en wind hebben  we nu  gehad. Maar  nog maar enkele weken ervoor stond het water in de poelen nog tot de takken -rillen. Dat was goed te merken  het was  glibberen als je om de poel heen liep . Gelukkig hadden de meeste kinderen laarzen aan.

Het is altijd heel leuk om te zien hoe enthousiast de kinderen zijn . Soms hebben ze eerst nog wat last van koudwatervrees om de beestjes in het water eruit te vissen met een loeppotje om ze goed te bekijken. Of in de plantenprut naar beestjes te zoeken. Maar al gauw zijn ze goed bezig om met de zoekkaart uit te vinden welk waterbeestje ze gevangen hebben. In de eerste poel vingen ze  verschillende  libellelarven en bootsmannetjes en larven van de geelgerande watertor en larven van de spinnende zwarte watertor. De larve van de geelgerande watertor at een kikkervisje op en later had hij een libellejufferlarve te pakken met zijn kaken. We noemen hem dan ook de watertijger. Als de kinderen de watertijger  in de glazen verzamelbak (cuvette) hadden gedaan en zagen hoe hij andere beestjes te pakken nam waren ze verontwaardigd.  We hebben een keer met de blauwe zoekkaarten gewerkt en de dag erna weer met de zoekkaart met startpunt .Hierbij gingen de kinderen soms na enig aanmoedigen beter kijken hoeveel poten en welke staart een beestje heeft. De blauwe zoekkaart heeft wel wat natuurgetrouwere  afbeeldingen en de libellejuffer en watervlo staan erop.

Ook wezen we de kinderen erop dat er dus heel veel jonge dieren in het water leven , maar dat de volwassen dieren er na het eitjes leggen weer vandoor gaan. Niet zo als mensenvaders en moeders voor hun kroost zorgen voor het  eten  en zorgen voor hun veiligheid. Ook het onderwaterleven vergt een andere manier van ademhalen. Bij het bootsmannetje zie je dat hij zijn achterste omhoog steekt aan het wateroppervlak om lucht tussen zijn haren op de buik te halen. Je ziet dan zilveren luchtbelletje aan het diertje.

Paco had een  mooi graspad naar de poelen gemaaid. De achterste poel lag verscholen  tussen de biezen.  Hier vingen ze wat meer verschillende diertjes. Waterschorpioen met zijn lange voorpoten ,die werken als een knipmes en een lange adembuis stekel. Veel dieren hangen met hun achterste aan het wateroppervlak om even lucht te halen. Hier werden ook watersalamanderlarven gevangen. Deze babys van de salamanderouders hebben roze kieuwen naast hun hoofd voor het ademhalen net als vissen. Deze kieuwen verdwijnen zodra ze uit de poel gaan. Dan kunnen ze op het land leven net als hun pa en ma.

Er was ook een verrassende gebeurtenis. Een kind vond een libellecocon naast de poel en zag een libelle uit de modder komen ! Dat was iets wat je niet elke dag ziet een libelle die zijn  kreukelige natte vleugels uitslaat om ze te laten drogen.  Dat zal deze klas niet gauw vergeten:  een Natuurmoment!

Jammer genoeg hebben we 2 klassen terug moeten sturen . Woensdags omdat het ineens ging onweren en maandags omdat het stortregende. Woensdags  de klas eerst opgevangen bij het kerkhof onder afdak. Nog hopend dat het onweer voorbij zou trekken. Alvast de uitleg gedaan en wat over  beestjes verteld.. Allereerst  nog de vraag wat moet je doen bij onweer als je buiten bent in de weide . Een jongen zei op de hurken gaan zitten. Nou we hebben allemaal even op de hurken gezeten met de voeten bij elkaar en ons klein  gemaakt. De maandaggroep was al begonnen met schepnetvissen , maar het was niet te doen zo regenen. Alle capejes zijn uitgedeeld. Teleurgesteld en drijfnat naar school terug.

+De  NM -uitdeelwaterbeestjeskaarten werden erg op prijs gesteld.  De tekenkaartjes zijn nuttig ,want er erna hadden sommigen een teek.

We waren met wat meer vrijwilligers soms. Heel fijn dat de nieuwe vrijwilligers kwamen om mee te draaien. Elke, Brigit, Renate en Ingrid vonden het heel leuk. Vandaag was de laatste dag. Angela en Cor maken de spullen schoon en ruimen ze op in de Wakelzolder.

Nu volgt het Dierenpad nog na Pinksteren.