IVN bijeenkomst in de kruidenhof te Mallum-Eibergen

Sytske ontving de IVN’ers met koffie en thee en lekkere kruidenkoek.

Allereerst gaf ze een inleiding over de totstandkoming van de kruidentuin. Dat het eerst een zwembad was geweest met Berkel en later een tennisbaan, was bij de meesten niet bekend.

Na de NGO-opleiding was ze gevraagd of ze soms een rondleiding wilde geven. Het leek haar leuk om ook de IVN Haaksbergen een keer de tuin te laten zien.

Het is met subsidie van de Provincie tot stand gekomen en het wordt volledig gerund door vrijwilligers. Waarvan de meesten zelfs zwemles hadden genoten in het zwembad. Je kon de startblokken nog terugvinden in de tuin en bij de schuur zag je badhokjes deuren nog terug.

Na de koffie gingen we achter Sytske aan door de tuin. De tuin is leuk met plantenvakken. Ook een deel in de vorm van een vlinder. Ook leuke paadjes achterlangs, de zogenaamde schaduwpaadjes. Waar je de watermolen zag en hoorde.  Ze vertelde over de indeling naar gebruik van de planten, verfkruiden , keukenkruiden, geneeskrachtige kruiden   enz. Soms hoor je dan heel leuke dingen over een plant. De mariadistel met witgeaderde bladeren. Maria had Jezus de borst gegeven en er was melk op de distel gevallen. De  Bergamotbloem waar thee van wordt gemaakt. Soms is het een combi: van de wortel wordt een medicijn gemaakt en  van de bloem weer iets anders. Er werd zoveel gezegd dat ik het niet allemaal meer paraat hebt. Maar het was erg interessant en leuk. Soms ook beeldend verteld door Sytske. Bijvoorbeeld over de vliegen die in de aronskelkbloem naar binnen glijden, aangetrokken door de mestgeur en heel vervelend worden tegengehouden door de stuifmeeldraden. Pas als de vlieg helemaal onder het stuifmeel zit kan ze er weer uitkomen en dan de stuifmeel naar de volgende bloem brengen.

Er was een mooie vijver en zonnewijzer en nog een kunstwerk waar je ook de zonnestand per maand op kon zien waar de schaduw naar toe ging.

Zelfs voor kinderen was een chilplek met prentenboeken. En een klimtuin van  acaciahout gebouwd. Deze weken werd er kunst ten toon gesteld. Op verschillende plekken waren kunstwerkjes  beschilderde stenen, vogels op stok en binnen  stond aardewerk en schilderijen.

Na de rondleiding kregen we koffie  en thee met krentenwegge.

Toen kregen we het leuke verhaal van god en de duivel, die een weddenschap hadden wie het mooiste werk maakte. God de goudgele   landbouwgewassen wuivend in de wind en  de duivel de rietstengels . Omdat de duivel verloor beet hij van nijdigheid in de rietstengel en daar zie je dus nu altijd bij elke stengel  een duivelsbeet in. Sytske zei , nadat ik het had gehoord keek ik bij elke rietstengel of het bij elke stengel zo was. En ja hoor!

We kregen zelfs nog de mogelijkheid om in het voedselbos te kijken. Deze is rondom de tuin aangeplant.

We bleven nog een tijdje napraten, het was gezellig. Het is een aanrader om bij deze bijeenkomsten van de vrijwilligers te komen. Steeds worden we weer verrast.

Sytske bedankt, we hebben genoten.