2025 Grintenbosch activiteiten
In het voorjaar begonnen met vogels kijken en daarna kwam het intensieve programma waterproefjes.
Vogels kijken. Na het kijken van een filmpje met vogels en hun geluiden gaan ze op pad. Bij het vogels kijken moeten ze leren om stil te zijn en met de verrekijker te leren kijken. Bij elk groepje kinderen ging een vrijwilliger mee naar een vaste plek in het bos. Zodra ze een vogel hadden gezien, mochten ze het op de iPad gaan invullen om te kijken of ze bij de goede vogel uitkwamen. Het blijkt dat als het eenmaal lukt om een vogel te spotten ze het heel leuk gaan vinden. Bij de kateaker konden ze een vogelnest gaan maken met het klaarliggende nestmateriaal op de banken . Daarna de eitjes erbij zoeken in de kist. Dit vinden ze altijd leuk om te doen. Altijd een eyeopener om te merken hoe moeilijk het is voor een vogel ,omdat te doen met alleen een snavel en twee vogelpootjes .
Waterproefjes. Een intensief programma om voor te bereiden met veel materiaal en precies kloppende materialen. Maar ook wat betreft begeleiding heb je veel vrijwilligers nodig om het fijn en prettig voor de kinderen te laten verlopen. Dit jaar had Lidwien de opdracht en het invullen erna bij elkaar in het boekje staan. Dit werkt fijner dan met aparte opdrachtkaarten. Nadien moeten ze wel naar de vrijwilliger om af te tekenen en het nieuwe opdrachtnummer te krijgen. Ze leren van alles over water. Hoe belangrijk het voor ons is. Ons lichaam bestaat voor een groot deel uit water. Door de proefjes leer je over oppervlaktespanning van het water . Een schaatsenrijder insect kan over het water lopen als het water schoon is. Bij verontreinigd water lukt dat niet. De dag dat er een grote klas kwam had Lidwien er extra opdrachten bij gemaakt.
Luchtdrukproefjes met fles water en dop erop, eraf en punaisegaatjes. Met punaises erin of eruit. Goed lezen en netjes werken is een vereiste. En samenwerken en overleggen wat er gebeurd en conclusies trekken. Glas water en een pingpongbal erop. Olie en water. Proeven van water met zoet, zout en niks. Filteren van water door zand of door grind. Drijfkracht van dingen. Zeepbel in zeepbel blazen. De kinderen vinden het super leuk om de proefjes te doen en willen eigenlijk niet weg als het tijd is.
Kabouterpad in de lente. Het is altijd leuk om te zien hoe leuk de kleuters het vinden in het Grintenbosch.
We ontvingen een paar grote klassen. Op die dagen moesten we er wat extra opdrachten bij zetten. Gelukkig dat de school met 39 kinderen ook ruim begeleiders mee had. ( waar we om gevraagd hadden) Daarbij waren er op wat dagen nieuwe vrijwilligers bij om te kijken en ze deden meteen volop mee. Dat kwam heel goed uit. Bij de regenwormen was het net alsof ze het altijd al hadden gedaan en bij het beestjes zoeken! Een kind was zo trots dat hij een snelle spin gevangen had. En ze vonden rupsjes hangend aan de bomen en in een opgerold eikenblaadje.
Bij de kateaker hadden we de beroemde regenwormenopdracht weer. De meeste kinderen durven wel een regenworm op de hand te houden. Maar dan moet die regenworm niet ineens gaan dansen en kronkelen, dan beland hij op de grond! Bij de uitleg dat de merel de regenwormen fopt door een regendans te doen gingen we met hen ook dansen op het gras. Jammer genoeg kwamen er niet direct regenwormen omhoog kruipen, daar was het te droog voor geweest.
Bij het verstoppen van de vogels hoorden we dat een kind zei ik heb de flamingo gevonden. Dieuwertje had ons zo’n tropische vogel bezorgd, die paste niet zo goed in ons Grintenbosch hoor.
Het samen bouwen van de tent en erin kruipen is altijd pret.
Beestjes zoeken in het gras lukte beter dan in het bos. We vonden een spin die langs een grashalm kroop. Een glimmend torretje. Een mier was met iets aan het slepen. In het bos hielpen we als vrijwilliger ook soms mee. Tussen de bladeren vond je heel soms met moeite een pissebed, duizendpoot of een spinnetje.
Met de kabouterbus is heel wat afgereisd door het bos . Om de beurt was er een kind de chauffeur.
Terugkomend konden ze bij de kateaker kijken naar een bak met kikkervisjes. De kikkervisjes hadden nog een staartje. De groei van een kikker van dril tot kwakende kikker besproken. Wat een kikkersprongen maakten ze en kwaken!! Daarna over een kikker gehad die er niet zo mooi uit zag ;De pad. Hij was een beetje bruin en hij kon ook al niet mooi kwaken! En zo zielig hij kon ook niet springen als een kikker. We deden voor hoe deze kikkerpad kon lopen en piepen ! Nou opeens liepen er allemaal padjes al piepend op hoge pootjes voor de kateaker langs.
Met de nieuwe verrekijkertjes mochten ze dieren op kaarten opzoeken in het bos. Dat een verrekijker is om dingen van ver weg te bekijken was nog niet helemaal duidelijk. Ze liepen tot kort bij de dierkaart!
Bij de vlinderbak was een puzzel over de groei van ei tot rups tot vlinder. In de bak zaten wat takjes van de kardinaalsmutsstruik met spinsel en heel veel rupsjes van de stippelmotvlinder .We vertelden dat de rupsjes het spinsel zelf maakten om in te kruipen en zich te verstoppen voor de vogels. Ze vonden het heel slim van de rupsjes . Zodat de vogels ze niet gingen opeten. Want de vogel houdt niet van spinsel aan zijn vogelsnavel. Bah dat plakt aan mijn snavel en dat is vies zegt de vogel.
Ook hier weer een spelletje hoe kruipt de rups uit de cocon en dan vleugels drogen en wegvliegen. Daar vlogen ze een heel eind weg. De ouder er achteraan! Het was een herhaling van een spel met de vingervlinder en de vlinderpuzzel in de weide. Dus wisten de kleuters hoe de vlinder kaartjes moesten liggen ei . rups, dikke rups , cocon en dan vlinder met vleugels. Alleen een enkele jonge kleuter stond er met grote ogen bij te kijken waarom springen en vliegen jullie nu.
Na afloop horen we wat ze nou echt heel leuk vonden. De vogels verstoppen en zoeken . Of de tent maken en erin kruipen en een liedje zingen en de moeder die bij de tent de wind en de storm nadoet . De kabouterbus sturen. Soms de regenworm vasthouden.
Paco had in het weitje mooi een pad gemaaid. Voor het komende dierenpad ook prettig.




