Groencafé – vogels kun je niet melken
Op 24 april had het Groencafe een andere invulling dan gebruikelijk. De documentaire ‘Vogels kun je niet melken’ werd gedraaid. Het liet ons de worsteling van een hedendaagse boer van dichtbij meemaken. Hoe kun je gastvrij zijn voor de weidevogels en ook de boerderij rendabel houden? Er kwamen 31 mensen op af en dat maakte een geslaagde avond met ruimte voor gesprek.
De film maakt deel uit van een vierdelige serie documentaires “Vogels kun je niet melken” en geeft een inkijk in het dagelijkse leven van de Friese boer Bote. Deze boer runt samen met zijn vrouw Astrid en zijn gezin (4 zonen en een dochter) een melkveebedrijf in het dorp Tjerkwerd. In alle rust neemt de film je mee in het leven van de grutto (Skries in het Fries) en laat het de moeilijk te maken keuzes zien tussen opbrengst en liefde voor de natuur. Het land van deze sympathieke boer is al sinds 1700 praktisch onbewerkt en daarom perfect als habitat voor weidevogels in het algemeen en de grutto’s in het bijzonder. Met de juiste mest en waterpompen op zonnepanelen voor extra plasdras, wordt het helemaal een weidevogelparadijs. De oudste twee zoons van dit Friese gezin willen verder boeren en dat legt de nodige financiële druk op het hele gezin. Om het in die periode draaiende te houden is het inkomen van Astrid , die een baan in de zorg heeft, essentieel. De oudste zoon besluit om in Portugal een groot melkveebedrijf te starten en de één na oudste zal verder gaan in het bedrijf van zijn vader. Het is een film die een natuurlief/vogelliefhebber moét hebben gezien. En dat is eenvoudig want je kunt gewoon “Vogels kun je niet melken” googelen en dan kun je deze, ook zonder account, bekijken. Ook via NPO start is hij te zien.
Bote en Astrid zijn in mijn ogen helden als het gaat om bescherming van de grutto’s, onze nationale vogel. Net als bij Murk Nijdam in Wommels prijkt in hun land de bronzen grutto, een prijs uitgereikt door Vogelbescherming Nederland. Samen met mijn vader bescherm ik al ruim vijftien jaar de weidevogels in Z.O. Drenthe. Daarnaast ben ik sinds een paar jaar ook betrokken bij de weidevogelbeschermingsgroepen van Dwingeloo en Dalen en omstreken. In deze gebieden gaat het met name om de wulp en de kievit. Zonder teveel te verklappen van deze prachtige film, kan ik met een gerust hart zeggen dat de film de moeite waard is. Deze film won o.a. de Music in Media 2024 Awards en behaalde de prijs “Kristallen Film”.
Tekst Theo Scheper
