Eindwerkstuk natuurgidsenopleiding – Wandeling op wielen
In onze reeks eindopdrachten van de IVN Natuurgidsenopleiding 2024 deze keer de Ekokar van Anja, Johan, Tom, Hetty en Mieke.
Waarom heeft de groep deze eindopdracht bedacht? Buiten zijn is best lastig als je ouder bent of beperkt. Het beleven van de natuur voor mensen die niet meer in staat zijn om zelfstandig een lange wandeling te maken gaat deze groep aan het hart. Dus bedachten zij de wandeling met een Ekokar onder begeleiding van de IVN gidsen. Het werd een erg leuke presentatie; mede-cursisten en docenten mochten in de Ekokar gaan zitten. We lieten ons meevoeren door het landschap terwijl er leuke verhalen verteld werden over de omgeving waar we doorheen reden.
Inmiddels hebben zij de ‘Wandeling op wielen’ op vrijdag 4 juli gedaan met bewoners en hun verzorgers van de Noorderboog. Zij gingen samen een rit maken door de tijd en de natuur in de omgeving van Wilhelminaoord, een plek met een rijke geschiedenis. Deze omgeving maakt deel uit van het Werelderfgoed van de Maatschappij van Weldadigheid. Vroeger werd dit gebied het pauperparadijs genoemd.
IVN gidsen Johan en Tom weten genoeg cultuurhistorie in te brengen en ze vertelden allerlei grappige wetenswaardigheden over dit gebied en verschillende natuurweetjes. Bijvoorbeeld onderstaande natuur informatie over de berk tijdens de pauze stop, terwijl er een glaasje vlierbloesem sap werd gedronken.
De berk
De berk wordt ook wel een pionier genoemd, omdat hij vaak als eerste verschijnt op open plekken in het bos of in het veld.
- Wist u dat de mens de berk vroeger voor van alles gebruikte?
- Het berkensap werd bij de kapper gebruikt als haarwater – tegen haaruitval!
- In Oost-Europa drinken ze het sap als limonade, het zit vol met mineralen.
- De bast werd vroeger gebruikt om op te schrijven, net als papier.
- En… de berk is tweeslachtig. Dat betekent dat er mannelijke én vrouwelijke bloemen aan dezelfde boom zitten.
Na de limonade werd de rit weer voortgezet en ging het terug richting de Noorderboog. De ouderen genoten duidelijk van de hele rit. Zowel van herinneringen ophalen als van in de natuur zijn. Ze waren daarna wel moe, maar de gidsen werden uitvoerig bedankt. Een meneer liet zijn rollator los en stak twee duimen omhoog 🙂