IVN-Tilburg wandelt door Reeshofbos

De Reeshofdijk liep lange tijd door een heidegebied met uitgestrekte heidevelden met vele vennen die meer op moerassen leken. Dit gebied sloot vroeger aan bij Huis ter Heide en in het zuiden op de huidige Blaak. Langs de Reeshofdijk werd begin twintigste eeuw een productiebos aangelegd, het Reeshofbos. 

In dit bos werden, speciaal voor de Limburgse kolenmijnen, grove dennen aangeplant, want grove den groeit veel beter op onze hoge zure zandgrond dan in de kalkrijke Limburgse klei. Langs de meeste lanen, bedoeld voor afvoer van het hout werden Amerikaanse eiken geplant. Je ziet die indeling nog steeds als je door het bos loopt. Er is ook douglas en beuk aangeplant. Naast de grove den en de Amerikaanse eik zijn toen ook douglassparren en beuken geplant.
Inmiddels is het Reeshofbos een uitloopgebied voor de aangrenzende woonwijken.  

Het bos is heel afwisselend door de aanwezigheid van verschillende bosontwikkelingsfasen naast elkaar en verschillende soorten. Markante bomen en boomgroepen hebben alle ruimte zich te ontwikkelen. Dieper in de bosvakken is er ruimte voor natuurlijke processen en het creëren van een natuurlijk boskarakter. Op veilige afstand van de wegen en paden is ruimte voor o.a. staand afstervend hout, open en lichte plaatsen en spontane houtopslag. Hierdoor is er in de bosvakken een grotere diversiteit aan boom- en struiksoorten aanwezig. De zwarte specht en de buizerd broeden hier vaak. De Amerikaanse eik geeft het bos in het najaar een mooie roodbruine kleur.]

Scroll verder naar onder voor meer informatie