Juni 2023
Dalkruid – Maianthemum bifolium
Dalkruid is een bescheiden familielid van het lelietje der dalen. Twee blaadjes, die aan een steel groeien en een tros tere witte bloemen die zacht geuren. Later vormen ze bessen, die laat in de herfst roodkleuren en niet eetbaar zijn (giftig). Het groeit in vochtig matig voedselrijk bos of houtwal op een hellinkje in de schaduw en vormt vaak een groepje, omdat de plant aan een wortelstok groeit. Het is niet groot, maar doordat het vaak in een groep in de schaduw staat, vallen de bescheiden witte bloemetjes toch op. Zoek er eens naar tijdens een boswandeling in de omgeving van Norg of in het Mensingebos.
Dalkruid is echt een bosplantje en kan niet heel goed tegen harde concurrentie; zodra de bramen haar overgroeien ruimt dalkruid het veld. In de buurt van dalkruid vind je vaak het lelietje der dalen. Deze plant heeft een rij tot klokjes vergroeide witte bloemen en geurt sterk bij een hoge luchtvochtigheid. Ook deze plant krijgt rode bessen die giftig zijn. Beide planten verdwijnen in de winter onder de bosgrond en overwinteren als wortelstok, om weer te gaan groeien als het licht in de lente door de bomen op de grond komt en te bloeien als de bomen in blad komen en er schaduw is.
