Reünie NGO groep 2016-2017

Verslag reünie NGO-groep IVN Oost Achterhoek
op 25 november 2023

Het Assinkbos, het Honeschbos en het Lankheterbos vormen samen het Landgoed Lankheet. Wij gaan in het noordelijke gedeelte wandelen. Hier loopt de Buurserbeek. Deze watergang begint in Ahaus als Aa, komt bij Haarmühle ons land binnen, heet dan Buurserbeek, krijgt bij Diepenheim de naam Schipbeek en stroomt bij Deventer uit in de IJssel. De watergang is diverse keren omgeleid en gekanaliseerd. Tevens zijn in vroegere eeuwen nieuwe kanalen gegraven die scheepvaart mogelijk maakten tussen Deventer en het Duitse achterland. Handelswaar als scheepstimmerhout werd vervoerd op platte schepen, de zogenaamde potten. Doordat steeds betere landwegen ontstonden en het toch al een hele toer was de vaarweg te onderhouden, verdween omstreeks 1900 deze scheepvaart. In het toeristenseizoen is het mogelijk met een replica van een Buurserpot een tochtje te maken.

De boeren in dit gebied gebruikten de Buurserbeek ook om hun weilanden te bevloeien met kalk- en mineraalrijk water. Middels een ingenieus stelsel van wallen, dammen en greppels stroomde dit vruchtbare water over hun land. Bij vorst werd zo bovendien de zode beschermd en dit gaf in het voorjaar een voorsprong bij de groei.
Met de komst van de kunstmest verdween deze schone en duurzame manier van bemesten. De ‘stikstoflandbouw’ heeft echter duidelijke nadelen. De huidige landgoedeigenaren, nazaten van vroegere textielfamilies, wilden natuurvriendelijker beheer en vatten daarom het plan op dit oude systeem te herstellen. Het laten meanderen van de Buurserbeek was onderdeel van dit plan en dit werd uitgevoerd i.s.m. het waterschap Rijn en IJssel. Er komen plaatsen waar de beek buiten haar oevers mag treden en water geborgen wordt om periodes van droogte te overbruggen. Dit zorgt ook voor een hogere grondwaterstand en voorkomt de verdroging van het bos.

Op onze wandeling zien we het eindresultaat: De meanderende beek schuurt de ene oever uit en zet op de andere oever zand af. Oevers raken begroeid en bieden schuil- en broedplaatsen voor allerlei dieren. Greppels en schuiven regelen de waterstand, voordes staan in deze natte periode onder water. Gelukkig liggen er genoeg stokken in het bos om zonder natte voeten te krijgen oversteekjes te nemen!

Onze reünie is wat laat in het seizoen, maar het blad zit nog aan de bomen en we zijn nog vóór de vorst. Dat betekent dat er nog volop paddenstoelen zijn, zoals oorzwammetjes, korstzwammen, en koraalzwammen. Als IVN-ers staan we regelmatig stil om elkaar te wijzen op iets bijzonders. De sporen van een ree, een wegspringende kikkertje Een brede wespenorchis met zaaddozen wordt zelfs nog opgemerkt. En ondanks het feit dat we allen nog moeten bijkomen van de verkiezingsuitslag en ons bezorgd afvragen wat dit voor de natuur gaat betekenen, genieten we vooral van al dit moois. We zijn ons er sterk van bewust dat het onze taak is, dit aan jong en oud te laten zien. Dat dit is, wat wij kunnen doen.

De paden waren glibberig, de voordes moesten met beleid genomen worden en aan het eind van deze tocht komt er ook van boven nog een flinke hoeveelheid water. We besluiten de laatste lus niet meer te maken, en we gaan met onze amfibische gids terug naar de parkeerplaats. Een interessante wandeling, maar het bos is nog zo groot: de heidevelden, de vennen, het waterpark en misschien de hazelworm bewaren we voor een volgende keer.

We sluiten af met een goede en gezellige maaltijd in ‘de Jordaan’’, en…. de volgende reünie staat al weer gepland!

Korstzwam	Koraalzwam	Oorzwammetje