Invasieve exoten

Invasieve exoten: wat zijn dat nu eigenlijk?

Dat kunnen planten, dieren, paddestoelen enz. zijn die bedoeld of onbedoeld vanuit andere streken in ons land gekomen zijn en hier zó goed gedijen dat ze inheemse soorten verdringen en overwoekeren.

Soms gebeurt dat opzettelijk. Het veelkleurige Aziatische lieveheersbeestje werd twintig jaar geleden in Europa losgelaten om bladluizen te bestrijden. Fazanten en damherten werden ooit uitgezet als jachtwild. En jaarlijks belanden honderden schildpadden en zonnebaarzen in Nederlandse sloten.

Maar vaak gaat het om onopzettelijke introducties. Huis- of sierdieren ontsnappen uit gevangenschap, bijvoorbeeld de nijlgans, Pallas’eekhoorn en Italiaanse kamsalamander. Zeedieren, zoals de Chinese wolhandkrab, komen mee met het ballastwater van schepen; de tijgermug reist mee met tropische planten. En door de aanleg van een kanaal tussen Rijn en Donau kunnen vissoorten uit het Donau-stroomgebied, zoals zwartbekgrondel en Pontische stroomgrondel al twintig jaar zelf onze wateren bereiken.

Er is ook een categorie nieuwkomers die we niet tellen als exoot zoals de grote zilverreiger, waarvan het leefgebied opschuift als gevolg van klimaatverandering.

Er zijn in Nederland 26 soorten invasieve exoten (stand 2018) die een bedreiging vormen voor andere soortgenoten en soms zelfs voor onze gezondheid, o.a. de struikaster, Japanse duizendknoop, de grote berenklauw, de moeraslantaarn, de waterhyacint en de waterteunisbloem, de beverrat, Amerikaanse brulkikker, grijze eekhoorn en wasbeer en ook onze bekende huiskraai.
Dit zijn maar een paar voorbeelden.  Een complete lijst kun je vinden op internet.
De lidstaten van de Europese Unie moeten maatregelen nemen om verspreiding van invasieve uitheemse planten en dieren tegen te gaan. De Europese lijst telt 37 exoten die tot maatregelen dwingen .