Ondanks de regen veel belangstelling voor Helmhorst!

Zaterdag 1 november verzorgden wij de laatste IVN excursie van 2025. Het regende pijpenstelen toen 31 gasten,  gewapend met regenkleding en paraplu, vol verwachting aan kwamen druppelen op de start locatie aan de Kuyerhuislaan .

We gingen welgemoed op stap, druipende jassen, natte paden en modderige schoenen opgewekt negerend. “Dat wisten we van te voren. Binnen zitten de hele dag is niks en zo beleven we tenminste wat vandaag.”

De één kwam op uitnodiging van de buurvrouw, een ander zag het in de krant, een volgende raadpleegde de  website.  Een echtpaar had pas vorige week, op vakantie in Schoorl, IVN ontdekt. “Zo leuk….. en laat dat nou ook in Zwolle zijn!”

Belangstellenden kwamen van oorsprong uit de directe omgeving (“ik woon al 84 jaar in de buurt”) of woonden nog maar pas in Berkum. Maar ook van (iets) verder weg uit Stadshagen, Zwolle Zuid,  Raalte of Dalfsen waren mensen gekomen. We liepen samen eerst even flink door naar landgoed Helmhorst, waar men heel nieuwsgierig naar was.

Het werd een geanimeerde excursie met verhalen over de geschiedenis van het landgoed, dat ligt tussen de Isala, Berkum en de Vecht. Waar komt de naam vandaan, wat betekent Horst en wat zijn de kenmerken van een landgoed?

We zagen een karakteristieke houtwal, een veld met Olifantsgras en een veld met Bladrammenas als groenbemester. We glibberden door een met herfstbladeren bedekt kleurig bos en een meneer vertelde welk stuk bos pas in zijn jeugd, door de nieuwe eigenaar na de oorlog, was aangeplant. Hij mocht daar toen niet meer spelen. We gingen verder over een smal beukenlaantje langs de Wetering, een afwateringsstroompje. We omarmden met drie personen  twee heel dikke en oeroude eiken. Hoe oud  zouden zij zijn en wat zouden zij ons kunnen vertellen over de afgelopen gebeurtenissen op het landgoed?

Daar kunnen we alleen maar naar gissen. Als we naar de omgeving kijken zien we wel dat oude bossen, lanen en toegangswegen zijn verdwenen of doorklieft door asfaltwegen, spoorwegen en hoogspanningsmasten. De stad is al  dichtbij en nieuwbouw is in de toekomst niet uitgesloten. Dat is een bedreiging voor dit mooie gebied.

Rondom het huis is het landgoed niet toegankelijk. Met een laatste blik op het landhuis en de bijbehorende bebouwing, vanaf de Helmhorstweg, sloten we de wandeling over het landgoed af.

Tot slot was het ook nog leuk om stil te staan bij het tegenover liggende huis “De Kiekebelt”. Dit is gebouwd in 1929 naast de uitkijkheuvel (=Kiekebelt), een soort verdedigingswerk in de bocht van de Kuyerhuislaan. In het verre verleden werd deze weg in een bocht van 90 graden gelegd, om vanaf de heuvel de route van Zwolle naar Twente in de gaten te kunnen houden.

Op de terugweg naar de startplaats was het inmiddels droog en konden we voldaan afscheid nemen van onze enthousiaste deelnemers.

Renée, Heike en Inge

Bijgaand een impressie in foto’s gemaakt door Inge de Groot