Met IVN Zwolle “Speuren naar sporen” in het Engelse Werk op 16 maart 2025
Lees hier het reisverslag van onze gidsen Jacko en Ine:
De eerste excursie van 2025 was een feestje. Met 20 mensen, waaronder 3 gidsen en 7 kinderen, gingen we, met stralend koud weer, op pad: IVN = ín voor natuur! en dat waren ze!
Zie je sporen van mensen? Ja, allemaal afgezaagde takken.
Hoe zie je sporen van een hond? O, dan zie je poep!
Zie een spoor van het laatste hoge water? Tja, dan blijft er een rand van rietresten, strootjes en afval liggen. “‘t hoak” heet dat, zegt Jacko. Maar ook sporen van mollen: molshopen, én een muizenholletje ernaast. Hoog op de dijk en niet in het lagere deel, waar laatst nog water heeft gestaan.
We lopen de dijk af, beetje nat nog, en gaan op zoek naar sporen: och, kijk de bever heeft een wilg om geknaagd en schilde de bast ervan af. Ook vinden we afgekloven takjes met tandafdrukken van bever en haas of konijn. De kinderen gaan voorop, zoeken en beleven de natuur.
Wat hoor je? Geklepper! Van twee ooievaars op hun nest, als alarm of begroeting en ‘ik hou ook van jou’. We maken met alle kinderen een kring om de Kaukasische vleugelnootboom.
Boom mysterie: Een boom zonder blad, kleverige knoppen, wat rondere takken en hoefafdrukken op de bast, waar eerder een blad zat => dit moet een Paardenkastanje zijn! Maar …. Eromheen liggen eikenbladeren en blad van de tamme kastanje.
Met elkaar weten we dat het toch écht een paardenkastanje is. We komen nog eens terug om het te controleren.
Spoor: een nest hoog in de boom; niet van een vogel?? Met blaadjes en mos? Ah ha: eekhoorn.
De kinderen lopen, hollen, verstoppen zich en verzamelen van alles, katjes en takjes, blaadjes enz. Speenkruid bloeit vroeg en heeft speentjes. “Mag dat mee voor school?” “Nou vooruit, eentje maar.”
En dan: twee middelste bonte spechten, in een boompje, langs het water van de vijver, in Engelse landschapsstijl, dicht bij de roze bloeiende prachtframbozen. Een mooie afsluiting.