Februari 2025
De Hazelaar (Corylus avellana)
Een oer-inheemse boom is de hazelaar. Of eigenlijk is het een struik. De hazelaar was een van de eerste houtachtige gewassen die na de ijstijd en het verdwijnen van de kou onze contreien bereikte. De struik komt van oudsher veel voor in struwelen langs de rand van bossen en op houtwallen.
In alle jaargetijden is het een interessante struik. Nog voor de bladeren in de herfst vallen bereidt hij zich al voor op het nieuwe seizoen. De mannelijke katjes beginnen te groeien. In de winter gaan de katjes bloeien. Na een zacht najaar zijn ze al voor de jaarwisseling te zien. Van die mooie lange slierten met stuifmeel. Het stuifmeel verwaait, op zoek naar de vrouwelijke bloemen.
Als eerste in het nieuwe jaar zijn van deze inheemse plant de vrouwelijke bloemen te zien. Soms zelfs al in februari. Op een mooie zonnige plek kan je ze vinden. De bloemetjes zijn heel klein (kleiner dan een centimeter) en mooi roze/rood. Je moet er echt goed naar zoeken. De bladeren komen pas later; ze zijn eirond en door de beharing zacht als fluweel. In het najaar komen noten aan de struik, hazelnoten. Deze noten worden verzameld en gegeten door dieren die een wintervoorraad aanleggen, zoals de eekhoorn, de gaai en verschillende soorten spechten. Verspreiding van de hazelaar vindt vaak plaats doordat een wintervoorraad door een van deze dieren ‘vergeten’ wordt. Daar groeit uit de noot een nieuwe struik.
Voor de rupsen van veel vlinders is de hazelaar van belang als waardplant. Een plant is waardplant wanneer organismen er voor hun voedsel afhankelijk van zijn. Zo genieten bijvoorbeeld de rupsen van de nachtpauwoog (een nachtvlinder van de rode lijst) en de porseleinvlinder (ook een nachtvlinder) van hazelaars. Ook voor de gehakkelde aurelia (een dagvlinder) is het een waardplant. Ook voor bijen en hommels is het belangrijke struik. Dankzij de vroege bloei is het een belangrijke voedselbron voor jonge koninginnen.
