Vlakwater en Odapark
(Ligt tegen Venray aan en loopt zelfs deels Venray in, 55 ha groot)
Vlakwater wordt beheerd als stadsbos en is deels aangeplant op voormalige stuifduinen. In de 18de eeuw was de vernietiging van de vegetatie door de uitgebreide schapenwinning zó groot, met daarbij de plaggenwinning en strooiselroof dat de mens grote zandverstuivingen veroorzaakte.
Koning van Pruisen
In de buurt van Venray waren de zandverstuivingen zo groot dat ze dreigden Venray onder te stuiven! Om dit te voorkomen gaf de koning van Pruisen, destijds heerser over het gebied, richtlijnen uit waarin hij het dorpsbestuur opdraagt om de zandverstuivingen tegen te gaan. Dit door de westzijde van Venray aan te planten (Veltum, Vlakwater, Schuttersveld, Molenklef). De stuifzandgordel is deels terug te vinden aan de noord-westzijde van Venray: Vlakwater, St. Annaterrein en Boschhuizen.
Recreatie
Het bosgebied grenst aan het Odapark en het voormalige zwembadterrein. In samenwerking met het Odapark is de Regenboogroute opgezet. Dit is een wandelroute met als achterliggende gedachte om de wandelaar met andere ogen naar het bos te leren kijken. De route kan men lopen met zeven verschillende themafolders in de hand, allen hebben deze íets te maken met bos. De thema’s worden regelmatig vernieuwd.
In het westen is een voormalige fietscrossbaan en camping terug te vinden. De asfaltpaden en open plekken in het bos verraden de geschiedenis. Ook staan er een aantal voormalige vakantiewoningen in het gebied. Aan de rand heeft Jong Nederland en fanfare Euterpe haar onderkomen.
Beeldenbos.
Natuur is het tegenovergestelde van cultuur. Want iets kan kunstmatig zijn, door de mens gemaakt, of kan natuurlijk zijn, door de natuur als vanzelf ontstaan. In Odapark is deze tegenstelling volop aanwezig. Cultuur en natuur zijn samengevoegd, zelfs in elkaar geschoven, je ondergaat ze tegelijkertijd. Als je door dit park loopt word je als vanzelf omsloten door de natuur. De bladeren op de grond onder je voeten, de takken die je omgeven, de lucht die door het dak van de bomen heen breekt. En als je het pad van de natuur volgt, komen er kunstwerken op je weg. Menselijke ingrepen, hier vaak, ook nog eens in de meest onnatuurlijke kleuren en materialen.
19 Hectare groot is dit glooiend en bosrijk stiltegebied met stuifduinen. Vroeger was dit park van een zusterklooster dat in Venray een meisjesinternaat beheerde. Het is een heel rijk geschakeerd parklandschap met oude bomen, lanen en stuifduinen. Onderdeel van dit landschap is het beeldenbos. Hierin zijn sculpturen ondergebracht van hedendaagse kunstenaars. Werken die niet zijn geselecteerd op hoe ze in het landschap dat hen omringt prachtig geluidloos op kunnen gaan, maar juist integendeel zijn uitgekozen op rumoer. Ze stemmen tot nadenken. Over de wereld die ons omringt, over ons. Een noodzaak zelfs vindt Odapark. Soms verontrustend, soms tot glimlachen in staat.
