Stinsenplanten Raerd – hoe was het

Zaterdagmorgen 9 april  gingen we stinsen planten bewonderen in het park van Jongemastate. Dit park is een overblijfsel van het erf rondom het Jongema Huys , dat er al in 1461 stond, later is op deze plek een stins gebouwd tussen 1515 en 1530.  Deze werd bewoond door het geslacht Eysinga, deze naam vindt men nog terug in de gevelsteen aan het poortgebouw. Het enige wat nog overgebleven is van deze stins, die in 1912 afgebroken werd . De contouren van de stins zijn herkenbaar door de op het terrein aangebrachte markeringen . Het terrein is nu in eigendom van It Fryske Gea. Het park is een boomrijk gebied in een open landschap en is omgeven door een slotgracht en boomsingel.

Het planten bewonderen begon al bij aankomst, waar we door een haag van  groothoefblad langs de slootwal naar het poortgebouw werden geleid . Binnen in het park was de bodem bedekt met een tapijt van speenkruid en daar tussen de planten waar wij voor kwamen. Het begon al met de bostulp, daarna gingen we stoeien met de helmbloem en holwortel, hoe onderscheid je die nu van elkaar. Gelukkig konden onze gidsen Anneke en Ineke dit prima uitleggen door naar het blad net onder de bloem te kijken, ook heeft de holwortel een holle knol maar wij gaan natuurlijk geen planten uit de grond trekken gelukkig hebben we daar foto’s voor en ook bij ons. Verder ontdekten we de bloedzuring met zijn gevlekt blad, het daslook en zenegroen herkenden we eveneens aan het blad net als nog vele anderen, dit omdat alles nog niet bloeide maar op deze manier planten herkennen is ook leuk. Zo ook de vele aronskelken. De boshyacinten bloeiden weelderig en  kleurden het vele groen hier en daar blauw en de wilde primula’s fris geel. Ook staken de oranje keizerskronen fier boven dit alles uit, zo als een keizer betaamt maar of dit nu echt stinsen planten zijn betwijfel ik. Men heeft gedacht deze bol staat hier ook mooi en vroeger haalde de gegoede stinsen bewoner zijn planten immers  ook van ver. We hebben ook nog even naar de bomen gekeken die waren nog kaal behalve af en toe eentje wit van vogelpoep, want  in bomen maken vogels nesten en tijdens het planten kijken waren de roeken hier druk mee doende onder soms veel gekwetter. Zo hadden we een echt voorjaarsgevoel net als de stinsen planten die vroeg in het jaar tot bloei komen. Hierna stonden we nog even na te praten over al dat natuurschoon van eens de familie Eysinga onder het nog overgebleven eeuwenoude poortgebouw om daarna huiswaarts te keren met het besef een stukje geschiedenis gezien te hebben.

Janke Snieder
foto: Janke Snieder