De warme deken van de herfst
De uitbundigheid van de zomer pruttelt nog een beetje na, maar dan is het echt tijd van bezinning en voorbereiden op een rustperiode. Als een warme deken neemt de herfst ons langzaam mee naar kortere dagen en koeler weer.
Als men aan de herfst denkt, denkt men ook vaak aan regen. Hoewel mijn camera niet zo van water houdt, vind ik een bui op z’n tijd helemaal geen straf. Zo zijn veel IVN’ers het vast eens met de slogan “slecht weer bestaat niet, slechte kleding wél”. Met een simpel plastic tasje kun je je camera ook al goed beschermen. Het loont echt de moeite om in de regen naar buiten te gaan. Vooral nét na een bui is de natuur helemaal opgefrist. Kleuren zijn feller en duidelijker aanwezig. Ook ruikt het erg lekker, vooral in het bos.
De meeste bomen krijgen in de herfst de meest prachtige kleuren en tinten. Denk aan geel, oranje, rood en bruin. En alles wat er tussenin zit. Aangezien Amsterdam naar schatting zo’n 1 miljoen bomen telt hoef je niet ver om te kunnen genieten van dit mooie kleurenspektakel. Vaak is even uit het raam naar buiten kijken al genoeg. Menig straat straalt je tegemoet.
Hoewel veel stadsparken ook meedoen aan de mooie herfstkleuren blijft een boswandeling toch wel dé ultieme manier om van dit seizoen te genieten. Dus ga ik naar het enige echte bos dat Amsterdam rijk is; het Amsterdamse bos. Hoewel echt bos… natuurlijk is het bos rond 1934 aangelegd. Maar dat maakt de beleving er niet minder om. Met zijn vele bomen, bruggetjes, lanen en water kun je je hart ophalen als natuurfotograaf.
Bijvoorbeeld om de manege. Daar is een hele cirkel van dikke, oude paardenkastanjes. Hier kwam ik vroeger als kind zijnde met mijn familie om naar kastanjes te speuren. Verse kastanjes zijn het mooiste, vooral al ze nog in de schil zitten. Door er even voorzichtig met je voet op te drukken kun je de schil openen zonder je te prikken. Nog steeds kan ik vervuld raken van de prachtige warme kleuren met houtachtig patroon en de perfecte witte ovale plek die het geheel breekt. Vroeger maakte we er poppetjes van met cocktailprikkertjes. Nu bewonder ik de mooie vruchten als juwelen. Bijna wil ik weer een tasje vullen om thuis nog na te genieten. Maar net als veel dingen in de natuur zijn ook kastanjes vergankelijk. Na een paar dagen verliezen ze al hun mooie gloed. De boodschap van de natuur: geniet van wat er op dat moment is!
Zo is het ook met paddenstoelen. Het spreekwoord ”als paddenstoelen uit de grond” bestaat niet voor niks. Bij goede omstandigheden kan het in één keer wemelen van de paddenstoelen. Maar ze kunnen ook net zo snel weer “uitgebloeid” zijn en als treurige slijmerige zwarte hoopjes aan de kant staan. Genieten van het moment dus.
Zelf ben ik erg gek op paddenstoelen. Nog een prachtige bijkomstigheid van de herfst. Met hun zowel prachtige als soms bizarre vormen, kleuren en geuren noem ik ze altijd “de bloemen van de herfst”. Paddenstoelen en zwammen kun je eigenlijk bijna het hele jaar wel vinden, maar lang niet zo uitbundig als in de herfst. Denk aan de iconische soorten zoals de vliegenzwam en de stinkzwam (die je eerst ruikt voordat je hem ziet..) maar ook de porseleinzwam die zijn naam dankt aan zijn teerheid en mooie glans. Dus camera mee en het bos in! Daar kan de speurtocht beginnen.
Paddenstoelen zoeken is een kwestie van overal kijken. Zowel op de grond als op ooghoogte als hoog in de boom. Soms zijn ze duidelijk te zien, maar er zijn ook zwammetjes van nog geen cm groot. Ik gebruik graag mijn macrolens om mooie details te fotograferen. Maar ook de telelens is erg handig voor paddenstoelen hoog in de boom.
Ik geniet met volle teugen van dit mooie natuurspektakel. Een beetje koud en vies van op de grond liggen keer ik huiswaarts. Op naar een lekkere mok kaneelthee. Eerst voel ik nog even in mijn zak. Ja… de kastanje zit er nog. Ik kon het toch niet laten….
Tekst en foto’s van Ramona Falkenreck
