De droom van een natuurfotograaf
Ramona Falkenreck – 2023
Ik weet nog toen ik mijn eerste pestvogel zag. Toen nog in een boekje. Ik was een jaar of tien en ik had mijn eerste vogelzakgidsje gekocht. Al bij de eerste aanblik van de afbeelding van deze vogel was ik erg verbaasd over de schoonheid. Met zijn warm rozerode kleur, parmantige kuif en stipjes geel en rood die door een kwastje leken aangetipt was deze vogel voor mij als uit een sprookjesboek. De naam “pestvogel” is eigenlijk een beetje sneu voor zo’n schoonheid. Vroeger kwam er per toeval tijdens de uitbraak van de pest een hele invasie pestvogels naar ons land. Zo is deze naam altijd blijven hangen..
Jaren later was de pestvogel nog steeds mijn favoriet. Door te lezen dat de pestvogel een invasie soort is en dus maar af en toe naar ons landje komt vanuit het koude Scandinavië, groeide mijn nieuwsgierigheid nog meer. Als inmiddels enthousiast (hobby) natuurfotograaf was het niet alleen maar mijn droom om ze te zien, maar natuurlijk ook om ze op de foto te zetten. Zoals gezegd zie je pestvogels niet zomaar en moet je echt geluk hebben. Op een koude winterdag en januari hoorde we via via dat er pestvogels gezien waren in Amstelveel. Mijn oom, ook enthousiast fotograaf, kwam mij ophalen en zo gingen we samen “op jacht” naar deze mooie verschijning. We rijden een woonwijk in waar ze voor het laatst gezien moeten zijn. Een woonwijk? Ja, want pestvogels zijn dol op de kleine sierappeltjes en bessenstruiken zoals Gelderse roos die de voortuinen vaak sieren. Rijdend door de kleine straatjes stijgt de spanning. Ineens zien we een groep mede fotografen staan. Daar moeten ze zitten! Met de adrenaline door ons lijf gritsen we de apparatuur van de achterbank. Eenmaal aangekomen staat het groepje er verloren bij. “Ze zijn net weg, verjaagd door de kat van de buren” krijgen we te horen. Potverdorie wat een teleurstelling. Maar we weten dat pestvogels vaak op dezelfde plek terugkomen dus we besluiten om in de auto te wachten.
Na een koud kwartier wordt er ineens op het autoraampje getikt. Tot onze grote verbazing staat er een mevrouw naast de auto met een dienblad met koffie. “Ik vindt het zo leuk dat jullie fotografen zo enthousiast zijn dat ik jullie wat warms wil aanbieden tijdens het wachten. Welke vogel zoeken jullie eigenlijk?” Wat ontzettend lief en fijn dat er nog mensen zijn die aan anderen denken. Na een korte uitleg vervolgd ze haar weg naar de volgende fotograaf die wacht op wat komen gaat. Wij besluiten ondertussen wat rond te rijden. Ondertussen knikkend naar de andere fotografen die duidelijk ook “op zoek” zijn. Samen speuren heeft iets broederlijks. Het wachten, afzien, teleurstelling óf euforie deel je samen. Ineens horen we iemand roepen: “Hee daar zie ik iets”. Ze zitten heel hoog in een boom. We wachten bij een aantrekkelijke struik dichtbij. Ineens horen we de zachte geluidjes dat omschreven wordt als zilveren belletjes. Ze gaan vlak voor ons zitten. Wauw. Ze zijn totaal niet schuw en we kunnen op enkele meters naderen. Meer dan een uur genieten we van dit prachtige schouwspel. Ik moet echt een paar keer goed kijken. Is dit echt? Dan besluiten ze dat het genoeg is en vliegen ze weer op naar de hoge boom. Het begin te schemeren dus we gaan naar huis. De volgende ochtend snel ik naar mijn computer. Daar staan de prachtige pestvogels op het scherm. Het was geen droom, gelukkig hebben we de foto’s nog. En een prachtige ervaring…
Ramona Falkenreck is natuurfotograaf, natuurgids maar ook webmaster bij IVN Amsterdam (februari 2023). Ze geeft regelmatig IVN Amsterdam natuurverhalen excursies, de IVN Amsterdam instagram foto challenge (met jongeren selfies en natuurfoto’s maken in samenwerking met de Hortus Botanicus in Amsterdam. Ook geeft ze regelmatig een IVN Amsterdam natuurfotografie cursus. Hou de activiteiten dus in de gaten of stuur haar een berichtje via webmaster@ivnamsterdam.nl
Of neem een kijkje op haar eigen website: www.fotofalk.nl
