Blog 15:
Parel in de Platte Polder

Ik ben op deze regenachtige Tweede Pinksterdag al vroeg Noord-Kennemerland uit gereden. Het Wildrijk in Sint Maartensvlotburg is een oude, mooi bewaard gebleven buitenplaats van Amsterdamse kooplieden uit de Gouden Eeuw. Nu ingeklemd tussen bollenland als pareltje in de platte polder.

Ik ben vast de eerste bezoeker vandaag. Ik dwaal maar wat over de smalle, kronkelige paden en luister naar zwartkop en roodborst. Een opgewonden specht vindt kennelijk één bezoeker al teveel. Hier en daar “obsidentify” ik een plantje, zoals de laatste bloeiende hartbladzonnebloem. Na het blauw van de wilde hyacinten in het voorjaar is het nu de beurt aan frisgroene varens overal waar je maar kan kijken. De bosgrond veert zachtjes mee met mijn voetstappen.

Bij een bankje met een goudkleurig naamplaatje – zonder twijfel geschonken uit een erfenis ter nagedachtenis aan een overledene – sta ik even stil. Ik spreek zijn naam zachtjes hardop uit. Dat lijkt me de bedoeling. Het is een stil bos, altijd. Ook als het wat drukker is. Bomen zijn geplant om kinderen die vroeg zijn gestorven, te gedenken. Het Bos der Omarming. Die naam verwijst naar troost.

Het zonnetje breekt heel even door als ik het troostrijke bos verlaat. De bollenboer op het perceel ernaast heeft een groot bord geplaatst met “verboden toegang” Maar er staat ook een logo op “People, Planet, Profit”. Ook drie P’s. Ik vermoed dat hij is overgeschakeld naar biologische bollenteelt.

Mooi! Mijn Parel in de Platte Polder!

Joke Pruis