Blog 10: Ontbijtje

Eindelijk is de kou uit de lucht. Het is half zeven in de ochtend en ik sta mijn ontbijt te maken. De zon is al doorgebroken. Ik wil naar buiten, maar ik moet werken.

Straks moet ik inloggen voor de zoveelste meeting via het beeldscherm. Werken vanuit huis. Het is niet anders in deze rare tijd. De waterkoker slaat af en ik wil een kop thee maken. Waarom ga ik niet met ontbijt en al meteen op pad voordat ik aan het werk ga? De gesmeerde broodjes verdwijnen snel in een papieren zakje en de thee giet ik over in een thermosfles. Na een kwartiertje fietsen zit ik al op een bankje. Om mij heen zingen de vogels nog. In de verte “hoempt” een roerdomp. Een prachtig, mysterieus geluid zo vroeg in alle stilte. Vlakbij hoor ik af en toe de krachtige roep van een cetti’s zanger. Overal staat fluitenkruid nog volop in bloei. Jac. P. Thijsse noemde het liefkozend “Hollands kant”.

Ik heb mijn nieuwe rubberen laarzen aan om dicht bij de waterkant foto’s van plantjes te maken. Ik volg een cursus “planten determineren” van FLORON. Ook die cursus is digitaal. Je moet verschillende onderdelen van de plant goed op de foto zetten en op Facebook benoemen. Deze week ging de les over “zeggen” en die had ik hier al eerder aan de waterkant zien staan. In alle rust eet ik eerst mijn broodjes en drink ik mijn thee. Daarna haal ik wat capriolen uit om dicht genoeg bij de oever te komen om mijn foto’s te maken. De laarzen komen goed van pas. Daarna fiets ik met een grote groene omweg naar huis, waar ik de foto’s gebruik om in Heukels’ Flora de naam op te zoeken. Het blijkt dat ik lang niet goed genoeg heb gekeken naar de zegge. Ik heb niet alle kenmerken goed in beeld gebracht. Morgen terug dan maar? Waarom niet, het is geen straf om zo vroeg in de ochtend al te kunnen genieten van een ontbijtje in de natuur.

Uitgerust en opgeladen door de zonnestralen begin ik via het beeldscherm aan mijn werkdag.

Joke Pruis