Vloeiweiden en rietvelden

Uitje naar Haaksbergen met en voor actieve leden van IVN Zutphen

Met een “Kijk hier rechts eens, een Japanse gember in bloei!” werden we naar de rand van het pad geroepen, waarna twee seconden later: “nee, kijk daar, een rode wouw!” Wat een verrassingen, nadat we ook al hadden staan kijken naar een adder, die zich van haar velletje aan het ontdoen was. Dit hadden de meesten van ons nog nooit in het echt zien gebeuren.

Haaksbergerveen

Het speelde zich allemaal af tijdens de rondleiding in het Haaksbergerveen, op zaterdagmiddag 1 juni, de dag van het uitje voor actieve IVN’ers uit Zutphen. In twee groepjes van zes deelnemers wandelden we door het Veen, elk begeleid door twee IVN-gidsen van de afdeling Haaksbergen die, zoals wel bleek, precies de interessante plekjes wisten aan te wijzen. Die gidsen vonden het erg leuk om met ons, collega’s uit Zutphen, die wandeling te maken en ons ‘hun’ werkgebied te laten zien.

Het Lankheet

We waren met z’n twaalven. ’s Morgens werden we in een restaurant dicht bij ‘het Lankheet’ door enthousiaste bestuursleden van IVN Haaksbergen ontvangen met koffie en gebak. Officieel heeft het Lankheet eigen gidsen en een voorlichtingscentrum, maar in dit geval was er een gids aanwezig die bij beide organisaties werkzaam is. Hij wist veel te vertellen tijdens de wandeling over een stukje van het 600 hectare grote middeleeuwse landgoed. Het gebied is vooral bekend om zijn vloeiweiden, op de UNESCO-lijst van immaterieel erfgoed en de rietvelden, oorspronkelijk aangelegd voor waterzuivering. Maar er is méér, zoals de Buurserbeek, die op plekken weer mag meanderen en flow-forms die we ontdekten in een beek. Ik waag me niet aan jaartallen en andere feiten, die zijn allemaal te vinden op www.degroenewaaier.nl, hier vind je ook beschrijvingen van wandelingen.

Ontmoetingsplek

De leden van IVN Haaksbergen gidsen en werken in een uitgebreid gebied vanuit een eigen knus gebouwtje, het natuureducatieve centrum “Han Jordaan” aan het Dievelaarslaantje 2 in Haaksbergen. Er is daar een belevingstuin en een IVN-tuin met verschillende landschapshoekjes. Daar komen actieve leden twee keer per week samen om aan buiten- en binnenonderhoud te werken. Een belangrijke ontmoetingsplek. “Een eígen plek”, hoorden we verzuchten in onze groep. Jaloers makend? Een beetje wel, al levert het ook wel veel werk op, waarschuwden onze Haaksbergse collega’s ons. Het is wél ideaal als basis voor de vele werkgroepen die er zijn; puur IVN-werkgroepen, maar ook samenwerkingsvormen met andere organisaties.

Goed verzorgd

Wij hebben er genoten van een heerlijke lunch, geheel verzorgd en geregeld door leden van de afdeling, met soep, broodjes en Twentse krentenwegge. Een fantastische service en liefdevol gepresenteerd! Tijdens het gezamenlijke eten vertelden de verschillende coördinatoren over hun werkgroepen, waarna Annemiek een beeld schetste van onze Zutphense afdeling en de Haaksbergers uitnodigde ook eens bij ons te komen kijken. Na afloop van de middagwandeling bood zij hen o.a. een boek over de IJssel aan, “om zich alvast wat in te lezen”. Uit een reactie die ik inmiddels kreeg, blijkt dat dit voorbereidende werk al begonnen is.

Inspirerend

Deze dag was voor ons en voor de collega’s uit Twente zeer geslaagd. Voor de Zutphenaren bedoeld als ‘dank jullie wel’ cadeautje voor al het werk dat IVN’ers in de loop van het jaar doen (IVN Zutphen heeft dan ook voor alle consumpties betaald). Jammer dat lang niet iedereen er bij kon zijn. Niet alleen de rondleidingen waren prachtig, maar vooral ook de contacten met elkaar zijn over en weer als zeer inspirerend ervaren. Het zou fijn zijn een vorm te vinden die meer leden past. Bij welke IVN-afdeling gaan we volgend jaar op bezoek? Wanneer en hoe? Tips en tops zijn welkom!
Lida Henning