Isendoorncollege gaat voor biodiversiteit

Hoe biodivers is dit gebied en hoe kunnen we de biodiversiteit verhogen?

Dat is de vraag die de eerstejaars leerlingen van het Isendoorncollege in hun ProjectBasedLearning Biodiversity moeten beantwoorden. Op school heeft de klas al een “start off” gehad over het onderwerp, hebben ze een plattegrond van het gebied moeten maken en daarover vragen mogen formuleren.

Als wij als IVN’ers worden ingeschakeld gaan we met de leerlingen naar buiten. In mijn geval was ik samen met Karin en Carmen, de leerkrachten, vlakbij de school op een grasvlakte onder de hoogspanningsleidingen die over Het Spiker in Warnsveld zich uitspannen. De leerlingen konden hun vragen stellen en wij mochten uitleggen wat er te zien viel en wat dat betekende voor de natuur.

Wat er opviel was de uitgestrekte bramenrand. In de winter valt daar niet veel aan te ontdekken, wel zou het een omgeving kunnen zijn waar veel dieren zich in terug trekken. Een leerling die daar woonde, had weleens een egel in de tuin gezien en kende ook een aantal vogeltjes die op de voederplank kwamen. En we zagen veel molshopen, er kwam zelfs een worm even boven de grond, waarschijnlijk omdat we op een plek een beetje heen en weer stonden te lopen.

Er werden vragen gesteld over insecten, er moet namelijk een bijenhotel worden geknutseld. Welke bijen wonen daar dan in? En zijn er nog andere bijen? Waar leven ze van en waar zijn ze nu? Wat zou het effect kunnen zijn als de hoogspanning onder de grond komt? Kaal zand en misschien een bloemenrij daar inzaaien.

Zo ontstaan er leuke gesprekken over wat er gedaan kan worden. Het fijne van dit soort ontmoetingen van 12 – 13-jarigen is dat ze beter kijken en meer aandacht krijgen voor hun omgeving. De betrokkenheid van de kinderen vond ik opvallend goed, het gevoel achteraf was erg positief. Wie weet groeien er nog jonge IVN’ers uit. Op de foto het betreffende veldje.

Klaske ten Grotenhuis