Herstel natuurlijk watersysteem op landgoederen – terugblik op cursus

Louis Lansink schetste de geschiedenis van de landgoederenzone Baakse Beek vanaf 1930 met kleinschalige hooilanden, kampen, kleine watersystemen met veel biodiversiteit tot nu met grote percelen met monotone gewassen en het verontrustend verdwijnen van biodiversiteit. Vervolgens werden deze agrarische gebieden rond 1950 opgeschaald, waarbij er beken werden gekanaliseerd, er gemalen kwamen die het gebied droog pompten, met minder biodiversiteit als gevolg. Momenteel zijn er vooral grote percelen met monotone gewassen en het verontrustend verdwijnen van biodiversiteit.
Het kunstmatig meanderen van een recht (Berkel)watersysteem doet weinig met de waterkwaliteit. Het in de ontwerpplannen meenemen van de bodemkwaliteit en -eigenschappen, en de zand- en grondsoorten blijkt een veel grotere rol te spelen dan gedacht. Conclusie is dat de natuurlijke loop van het water een beter effect heeft op de waterkwaliteit én de waterkwantiteit! Watersystemen behoren te integreren met de omgeving, zowel voor de aanvoer als voor de afvoer van water. Louis vertelde een (ook voor het waterschap) spannend verhaal over het ontwerpen en bouwen van een klimaat adaptief watersysteem bij landgoed ’t Medler en tijdens de excursie op historische buitenplaats De Wildenborch. Bodem en water als leidend principe voor deze Waterschapsprojecten waarbij de cultuurhistorie weer een belangrijke rol krijgt toegedicht, is het credo.
Bekijk dit filmpje (Het herstel van de Baakse Beek: van rechte afvoerkanalen naar kronkelende beken | BuitenGewoon; 25 minuten) en lees verder over deze interessante landgoederenprojecten.
November 2024, Martha van Nederpelt
Deze terugblik is onderdeel van een algehele terugblik op de natuurcursus Invloed van water in de Achterhoek die IVN Zutphen in het najaar van 2024 organiseerde