Een verslag vanuit de Beulakerpolder: samen genieten van moeras- en rietvogels

De vogelexcursie van zaterdag 8 juni 2024 door de Beulakerpolder werd begeleid door onze enthousiaste vogelexpert Marjon Wiebing. Zij vogelt al jaren en telt onder meer voor Natuurmonumenten broedvogels in De Wieden, de Broedvogelmonitoring (BMP). Hieronder het verslag van deze bijzondere vogelexcursie.

Samen vogelen

Dit jaar startte de vogelexcursies aan het einde van de Jonenweg. Door de stremming van de fietsbrug bij de Vosjacht was de excursie verplaatst, alle aangemelde deelnemers werden hiervan tijdig op de hoogte gebracht. De 7 enthousiaste deelnemers trotseerden het bewolkte weer met een stevige bries. Elke deelnemer had affiniteit met het kijken en luisteren naar vogels, de een iets meer dan de ander. Bij de start van de excursie was er voldoende gelegenheid om kennis te maken, zodat iedereen ervaringen met het vogelen kon delen. Op die manier leerden de deelnemers elkaar meteen iets beter kennen. Samen vogels kijken zorgt er voor dat je steeds meer leert over de vogels.

Rietvink, de enige soort dat geen vogel is

Meteen op het begin van de route stuitten we op een enorme rups op het fietspad. Geen van ons is rups specialist maar met wat zoekwerk via internet kwamen we tot de conclusie dat het de rups van een rietvink was. Een nachtvlinder en familie van de spinners. Allemaal weer wat geleerd.

De typische rietvogels lieten zich veelvuldig zien en horen

Daarna ontdekten we de eerste rietzanger in het riet. Was luid en duidelijk te horen en te zien. Hij liet af en toe mooie baltsvluchten zien met een krasserige en variabele zang. We zijn langzaam richting uitkijktoren de Wiedekiek gelopen. We hebben stil gestaan bij alle vogelgeluiden die we hoorden. Op de hele route waren diverse rietzangers te horen en te zien dus dat geluid is goed blijven hangen bij alle deelnemers.

Naast de vele rietzangers ontdekten we 1 kleine karekiet waardoor het verschil in zang goed te horen was. Het deuntje van de kleine karekiet is monotoner met minder uithalen in de zang. Daarbij zat heel kort een spinkhaanzanger te ratelen en iets verderop een snor. De sprinkhaanzanger was helaas slechts kort te horen maar de snor (met zijn iets zwaardere en tragere ratel) daarentegen lange tijd en hij liet zich ook nog heel mooi zien. Ook aan rietgors geen gebrek, het korte deuntje was mooi hoorbaar en de vogels lieten zich mooi bekijken.

Giegel van de vrouwtjes koekoek

Gedurende de hele wandeling was met regelmaat een koekoek te horen. Deze vloog rond in ons gebied en ging na verloop van tijd op grote afstand boven in een hoge kale boom zitten. Typisch gedrag van een koekoek. Het betrof een mannetje want het geluid van het vrouwtje lijkt niet op het karakteristieke “koekoek” geluid van het mannetje, het is totaal anders. Met een app liet Marjon het geluid van een dame koekoek horen. Het lijkt meer op een giegel van een sperwer zoals een van de deelnemers mooi verwoordde. Weliswaar zat het mannetje koekoek erg ver weg maar een deelnemer had een telescoop meegenomen. Hiermee kon de koekoek erg mooi bekeken worden door alle deelnemers.

Andere soorten die zich lieten zien en horen

Vanuit de hut was heel mooi te zien hoe de zwarte sterns sierlijk aan het foerageren waren. Ze kwamen regelmatig erg dichtbij de hut. Een van de deelnemers Bas van der Linde maakte een prachtige foto die wij op deze website mogen delen. Ook een visdief deed mee. Op de plek waar we een korte pauze hielden was een continue heel hoog schel en wat langgerekte piep te horen. Niemand kon het geluid plaatsten terwijl het een bijna alledaags geluid wat in bijna alle tuinen te horen is. Het was een alarm roep van een merel. Later liet de merel zich zien en liet zijn mooie zang nog even horen. Daarna hoorden we erg luid zingend een Cetti’s zanger. Hij doet een typisch korte strofe en blijft dan een poos stil. We hebben erop gewacht. Voor een aantal was het een helemaal nieuw geluid.

Op de terugweg hebben we nog even stil gestaan bij een klein stukje bos waar heel mooi en duidelijk een boomkruiper te horen was. Helaas liet ie zich niet zien anders was te zien hoe een boomkruiper zijn voedsel zoekt van onder naar boven van de boomstam en niet in tegenstelling tot een boomklever die ook weer naar beneden kleeft om insecten te zoeken op een boomstam. Verder waren er nog koolmezen en vinken te zien en te horen en natuurlijk de tjiftjaf en de fitis. Een bruine kiekendief kwam nog overvliegen en een buizerd maakte gebruik van de thermiek hoog in de lucht. Op het allerlaatste moment kwam er nog een purperreiger overvliegen die snel een boom in vloog en helaas niet meer terug te zien was. Wel was zijn prachtige purper kleur en tekening en zijn kleine postuur goed te zien.

Het was een erg gezellige ochtend. Er zijn nog wat telefoonnummers uitgewisseld onderling wat ook wel iets zegt over de sfeer.

Foto’s Bas van der Linden