Stem van de natuur

Interview met de bontbekplevier

Wie ben je?

Ik ben de Bontbekplevier, familie van de in Nederland veel bekendere kievit en ook de goudplevier. Mijn Latijnse naam is Charadrius hiatcula. Ik ben een pionier van open, zandige en slikkige plaatsen. Mijn kop- en borstpatroon en de oranje-zwarte snavel en fel oranje gele poten zijn opvallend. Mijn neefje -ook wat minder bekend – de kleine plevier heeft bleekroze poten heeft en een opvallend gele oogring en nagenoeg zwarte snavel. De strandplevier is veel bleker, heeft zwarte zijborstvlekken en zwarte poten. Op een schelpenstrand ben ik, zoals jullie bij Camperduin hebben gemerkt, bijzonder goed gecamoufleerd. In NL broeden we met slechts ca. 395 paar en staan we op de Rode Lijst van bedreigde broedvogels. We broeden immers op kwetsbare plaatsen op de grond: strand met veel schelpen, zandbanken e.d. En jullie 200 km strand in Nederland is zonder extra maatregelen te druk voor ons.

Waar houd je bijzonder van?

Mijn favoriete eten bestaat uit garnalen, wormpjes, slakjes, insecten en hun larven (kevers, vliegen, muggen), spinnen en andere geleedpotigen. Ik zoek dat voedsel niet op de tast maar met mijn scherpe oog, het kenmerkende plevierenmaniertje: lopen-stoppen-pikken. Qua biotoop hou ik van ruime stranden of slikgronden. Jullie Groene strand Camperduin gaat echt de goede kant op, het wordt breder, al is het bij vloed en harde wind toch echt nog wat aan de krappe kant.

Het is geweldig om mijn broedsel onder jullie nestbeschermers uit te broeden, zonder last van meeuwen, vossen of honden. En het was in 2023 en 2024 erg fijn dat het Hoogheemraadschap snel aan kwam zetten met goede afrastering vanaf de parkeerplek naar het Groene Strand.

Ik ben een territoriaal vogeltje, dus enige ruimte tussen mijn nest en andere plevieren vind ik fijn. Gelukkig hebben jullie bij Camperduin in de lengte best wat zeereep en afgeschermde duinen met bordjes. Maar het mag nog iets langer hoor! Wat ik ook heerlijk vind is een foerageerplek aan de binnenzijde van de dijk. Bij de Hondsbossche zeewering heb ik daarvoor heel graag de Harger- en Pettemerpolder. Het stuk kwelder van de Putten, beheerd door Natuurmonumenten, is voor mij ideaal als een noordwester het aan de kust echt te guur maakt.

Welke zorgen wil je delen met ons?

Waar ik echt niet van hou, zijn de loslopende honden, vooral als mijn pullen net zijn geboren. Als volwassen vogel kan ik die honden best aan met mijn afleidingstechnieken, maar mijn jonkies kunnen dat nog niet. Die krijgen stress of worden verjaagd en soms doodgebeten. Mijn jongen zijn nestvlieders en lopen rond van eind mei tot begin juli. Na hun geboorte zijn ze in drie weken vliegklaar. Je ziet op filmpjes dat ik dan heel veel in de gaten moet houden. We komen bijna niet aan eten en vliegoefeningen toe.

Het zou mooi zijn als de Camperduiners en toeristen dit weten en er een beetje op gaan letten. Als ze de honden van eind mei tot eind juli goed onder controle of nog beter aan de lijn houden, zou dat geweldig helpen. Ik begrijp dat jullie Groene Strand alliantie daarover heeft gesproken met paardenmensen uit het gebied zelf – die vinden loslopende honden ook niet fijn- en met de Gemeente en omwonenden. Misschien ook een extra bordje erbij of af en toe een toezichthouder?

Ook zou het mooi zijn de vossenstand een beetje op orde te houden. Het zijn er in de nieuwe Hondsbossche duinen nu echt te veel. Bij de Putten werkt het vossenrooster prima, maar bij de duinen heb je actiever vossenbeheer nodig. Zijn er lokale vossenbeheerders in te zetten, omgeschoolde boswachters of omwonenden? Overigens is er wel steeds meer helmgras, waar we met onze jongen kunnen schuilen. En ook de beschermkapjes van Landschap Noord-Holland vinden we prachtig, maar ze werken tegen vossen soms niet genoeg …

Wat zou je graag zien?

Het belangrijkste is dat jullie als Groene Strand de community-building doorzetten. Ik ben ook een doorzetter, dus dat matcht. De gezamenlijk opgebouwde inspanning bij Camperduin had al effect in 2023: 5 nesten, 20 eieren, en zeker 18 pullen. Helaas werden slechts twee jongen vliegklaar om verder op te groeien, vooral ook door loslopende honden en vossen. Het resultaat 2023 is geen garantie maar in 2024 waren er zeker 7 broedsels en opnieuw een paar vliegklare pullen. Het is ook gewoon leuk – soms zwaar – werk zo samen.

Wat ik erg belangrijk vind is in de pullentijd geen loslopende honden op het strand, dus ongeveer 6-8 weken echt rust. En in het vroege voorjaar zorgen dat er een aantal vossen minder rondloopt. Dat is ook goed voor de zangvogeltjes in de nieuwe Hondsbossche duinen zoals de kneu, de blauwborst en de gele kwik. Het zou mooi zijn om de reproductie dan echt omhoog te krijgen. Van onze minimaal 20 eieren jaarlijks bij Camperduin moeten toch zeker 5 pullen vliegklaar worden en enkele ervan het jaar erop terugkomen met ons. Dat is onze wens als (overgroot) ouders.

Misschien kunnen jullie met de ondernemers ook meer doen richting de badgasten bij mooi weer eind mei- begin juli. Als bontbek merk ik wel meer kennis en begrip door de bordjes, maar met nog wat gerichtere inzet via de strandtenthouders moet dat nog een stuk beter kunnen. Dan blijft er ook minder troep achter op het strand. Overigens is jullie opruimwerk prima en ook de inzet van bestaande opruimgroep uit Groet is fijn. Een jaarlijks Fête de la Nature feestje in september helpt om met de lokale mensen ons nog beter te helpen. Het is mooi dat ook Natuurmonumenten, het Hoogheemraadschap, de gemeente Bergen, kunstenaars en jullie alliantie samen optrekken om jaarlijks de zorgen aan te pakken en successen te vieren.

Mijn laatste wens is door te gaan in 2025 met zandsuppleties om het strand te verbreden. Ga daar ook met omwonenden, Duinbehoud en anderen over in gesprek. Kies de Zeewaartse kustverdediging (Nature based solutions) als één van de drie oplossingen in dit gebied, naast binnendijkse aanpassingen en soms dijkverhogingen. Neem die aanpak na eventueel burgerberaad op in het Provinciale Programma Landelijk Gebied.