Landschap
Blog 25: Vakantiebelevenissen?
Je keek te ver
“Waar ga jij naar toe?” Zo vlak voor de zomer wordt het me vaak gevraagd. “Ik ga niet op vakantie”. Dan valt het stil en wordt er een andere gesprekspartner gezocht. De vraag had beter kunnen zijn: “Ga jij nog leuke dingen doen deze zomer?” Nee, ik ga zelden op vakantie. Ik ben gewoon niet zo reislustig. Nooit geweest ook. Ik doe wél veel leuke dingen. Ik kijk graag naar reisprogramma’s. Daar steek ik wat van op, zodat ik tijdens zo’n vakantiegesprek een exotische opmerking kon maken over een ver land. Waarna enthousiast werd gevraagd: “Oh, ben jij daar óók geweest? Mooi hé?” Nee hoor, niet geweest, maar ik kijk wel naar de programma’s van Floortje Dessing, Joanna Lumley, Ruben Terlou en natuurlijk naar de serie Dwars door de Lage Landen van Arnout Houben. Voor mij is dat genoeg. Vliegschaamte is mij vreemd.Ik ben graag buiten en wandel veel korte stukjes. Elke dag een rondje door het Alkmaarse park De Groene Voet vanuit huis. Ik verken stukjes van het wandelnetwerk Noord-Holland. Dan verbaas ik me over mooie plekjes dicht bij huis. Zo ontdekte ik in Zuidoost Beemster het prachtige Beemster Arboretum met een alleraardigste theetuin. Soms ga ik een weekendje weg. Haast altijd in Nederland. Als alleenstaande is het fijn om dit te koppelen aan een doel. Zo volgde ik een “workshop schrijven” varend op een klipper op de Waddenzee, met de schrijfster Rita Spijker. Droogvallen op het wad, met de mooiste zonsondergang ooit. Ik was een paar dagen op Ameland om te schilderen. Ik ontdekte er een parelmoervlinder. Ik volgde een kruidencursus in Groningen, waar ik leerde zalf te maken van goudsbloem. Een weekend Tai Chi en een wandelweekend in Klooster Huissen met Wilco Kruijswijk, die een leuk wandelboek heeft geschreven. Veelzeggend is de titel van een ander mooi wandelboekje: “Je keek te ver” van Marjoleine de Vos. Daarin staat het volgende gedicht:
Achter weilanden weiden, daar weer achter
dijken, zee en Zweden. Waar zou je heen?
De blik verliest je met zichzelf in ruimte
waar aankomst ver en ver te zoeken is
Niet voor de woerd die plotseling en onbedaarlijk
groen het zonlicht en je oog in zwemt
Kijk bij je voet, maant hij, waar speenkruid
bloeit, de lucht gespiegeld blauw is in het diep
Voel warmte op je neus, zie ‘t vroege blad
van vlier. Je keek te ver. Dat wat je zoekt is hier.
De kunst is om tijdens het wandelen te vertragen en met aandacht te genieten van de omgeving. Dat kan heel dicht bij huis, zowel in de stad als in de natuur. Tijdens een wandeling van de KNNV dinsdaggroep kwam het gesprek ook eens op vakantie. Een van de deelnemers sprak de woorden: “Ik hoef helemaal niet op vakantie, ik ga elke dinsdagmiddag al met jullie op vakantie, wat wil ik nog meer?”.
En zo is ‘t voor mij ook.
Juli 2025, Joke Pruis
