Klooster-/stadswandeling 14 sept. 2024

Ditmaal een goed bezochte wandeling op de zaterdagmiddag. Met maar liefst 25 deelnemers starten we aan de voet van de kathedraal van de Peel. De tocht loopt via drie voormalige kloosters, Jerusalem, Sint Jozef en Sint Anna terug naar het centrum.

Met trots vertellen wij dat de Weverslose berg het hoogste punt in de natuur van Venray is. En inderdaad de voet van de kerktoren ligt hier nog ruimschoots onder.

De valse Christusdoorn met zijn enorme doorns markeert de toegang naar het monument van de naamloos geboren kinderen. De bomen zijn zo’n 40 jaar geleden aangeplant in het kader van een grondtransactie van de 1^e kapelanie. Het verhaal gaat dat er mogelijk verwantschap is met de gedoornde kroon waarmee Christus gekroond is.

Verder zien we op het kerkplein een grote vleugelnoot en de hemelboom, beide met enorme oneven geveerde bladeren. Waarvan de laatste sinds 2019 tot de invasieve exoten behoort. Het is een ideale stads-, parkboom die bekend staat om zijn lucht reinigende kwaliteiten.

Op de stadsmuren treffen we het gewoon Muisjesmos aan. De kenmerkend glinsterende topjes beschermen het mos tegen felle zonnebrand. Voor bij de Julianaboom (1948), een schitterende rode beuk zien we op een schaduwrijke plek de muurvaren.

Het klooster van de zusters van de Goddelijke Voorzienigheid werd in 1880 gebouwd en bood onderdak aan talloze zieken, ouden van dagen, weeskinderen en schipperskinderen. De grote beuken in de tuin hier bieden koelte en verfrissing bij hete dagen.

De aanwezige Lourdes grot gebouwd door de broeders en de zusters werd in 1997 herontdekt onder een grote hoop zand door Herman Elbers. De originele beelden bleken nog ergens in opslag te liggen en in 1998 is de grot opnieuw ingezegend.

We staan op een aantal plekken stil waar de natuur de kans grijpt en zich in de loop de jaren heeft aangepast aan het strakke en schone beheerregime. Ieder grassprietje, (on)kruidje, mosje en of blaadje wordt verdrongen en past niet in het beeld. Het groen in het centrum van Venray ligt er strak en geschoren bij.

Onze tot nationale bloem verkozen het Madeliefje voelt zich hier geweldig bij. Het Madeliefje wie heeft er geen jeugdherinneringen aan. De plant symboliseert de samenwerking.

Krijgt in ons Peeldorp de urbane flora nog de kans om tot ontwikkeling te komen en een stukje natuur te vormen? De kruidachtigen worden gemarkeerd met hun bijzondere eigenschappen denk hierbij aan geneeskrachtig en insecten minnend etc. Op dit deel extensief gemaaid gras treffen we ruim twintig kruidachtigen aan.

De stoeptegelspleetplant, sinds het grootschalig gebruik van pekelzout, ergens vanaf de jaren 1970 van de vorige eeuw,  heeft deze soort van de kust kans gezien het binnenland te bereiken. Hertshoornweegbree is er ook zo eentje. Hij dankt zijn naam aan de vorm van het blad, eenvoudig te herkennen. In 1825 voor het eerst in Nederland waargenomen. Een plant die tegen hoge zout concentraties kan en daarom weinig concurrentie heeft op zijn groeiplaats.

We doorkruisen een restant van het stuifduinengebied van Venray aan de westkant van het Sint Anna klooster. Het terrein van de voormalige Zusters van Liefde is ca. 48 ha. groot. Via de berceau (loofboog) beplant met beuken die zorgen voor de schaduw komen we bij de grote treurbeuk.

En wat kan er mooier zijn dan in een peeldorp de schaapherder aan te treffen. Herder Jan is hier met zijn schaapskudde aan het grazen. De perfect getrainde schaapshonden geven samen met Jan een demonstratie. Vol enthousiasme laat herder Jan de kneepjes van het herder zijn zien met zijn dertig schapen.

Op een aantal bomen zien we de vruchtlichamen van de dikrandtonderzwam, een necrotrofe parasiet die er voor zorgt dat de boom uiteindelijk zal afsterven. Stabiliteitsonderzoek is wenselijk/ verplicht om het omval risico te bepalen.

Ook staan we stil daar waar de planten, schimmels wat vertellen over onze luchtkwaliteit. De korstmossen, mossen zijn hier het sprekende voorbeeld van..

Via de kloosterboerderij van Jerusalem lopen onder de loofboog (berceau) die is gemaakt naar een voorbeeld van een tuinprieel in de vroegere kloostertuin..

In de Engelse tuin, een onderdeel van het voormalige klooster Jerusalem, staat veel hedendaagse kunst die een mooie plek heeft gevonden. Samen met enkele 100-jarige kastanjebomen vormen ze de coulissen voor rust en stilte. Zoals het in 1902 ook bedoeld was voor de Zusters Ursulinen.