Blog: onderzoeksvrijwilligers op avontuur

Tiny Forest 21 januari 2023

Door Daniëlle van Schaik-de Jong en Paula du Pont – oktober 2019

Onderzoeksvrijwilligers Daniëlle en Paula zijn iedere maand te vinden in het Tiny Forest Muziekplein in Utrecht. Daar doen zij onderzoek naar de biodiversiteit. In dit blog schrijft Daniëlle over hun verrassende bevindingen.

Het is alweer driekwart jaar geleden dan ik samen met Paula (die ik al sinds de brugklas ken) ben begonnen als Tiny Forest onderzoeksvrijwilliger voor IVN Natuureducatie. In april deed ik verslag van onze tweede excursie naar het Tiny Forest op het Muziekplein in Utrecht, toen deze net was begonnen met groeien, wij met gemak nog overal bij konden en onze soortenkennis nog veel te kort schoot. Ondertussen is er aardig wat veranderd en het Tiny Forest nog het meest!

Tiny forest

Wanneer wij op 17 oktober weer op het Muziekplein aankomen staat het Tiny Forest er mooi herfstig bij. Er bloeien nog wat gele bloemen van de aardpeer en één van de laatste wespen van het seizoen zoemt langs. Het bos is dichtbegroeid en het is ondertussen een behoorlijke uitdaging om onder de verschillende tapijttegels te kijken. Paula neemt het eerste paar voor haar rekening. Daarna stort ik me in het struikgewas, terwijl Paula aan de kinderen van de nabije school uitlegt wat we in vredesnaam aan het doen zijn. De interesse van de kinderen neemt af wanneer blijkt dat we vooral pissebedden en regenwormen vinden. In de bosjes vind ik voor het eerst wat kleding en schoenen dat bestemd was voor de nabijgelegen donatie container, deze legen we daar dan ook maar weer. Dat zijn wel de meest spectaculaire vondsten van de dag, want veel meer dan pissebedden, regenwormen en naaktslakken nemen we niet waar.

Er is voor ons veel veranderd sinds april. Ik ben gewisseld van baan, Paula heeft een zoontje gekregen en het Tiny Forest is enorm gegroeid. Maar aan het waarnemen en vrijwilliger zijn zelf, verandert er niet veel. Paula en ik gaan vaak ’s ochtends op pad. Ik draai meestal de tegels om en zij noteert. Vervolgens gaan we ergens koffie drinken om onze waarnemingen te bespreken en om bij te kletsen. Helaas blijkt het tekort schieten van onze kennis ook een vast patroon. 😉 Dat is het fascinerende tweeslag van het Tiny Forest, er is een ritme en je weet wat je kan verwachten van een ochtendje waarnemen, maar tegelijkertijd weet je ook nooit wat je in het bos tegen zal komen. En daarom blijft het ook zo leuk!