Oesterzwammen

In de vorige nieuwsbrief kon je lezen dat in het voedselbos oesterzwammenbroed is geënt op hout – een veelbelovend en interessant initiatief. Oesterzwammen zijn niet kieskeurig, ze groeien op allerlei soorten hout en zelfs op koffiedik. Een ander bijzonder aspect van deze zwam is dat hij het hele jaar door te vinden is, behalve tijdens strenge vorst, wanneer hij zich terugtrekt.

Tijdens een van mijn wandelingen door de kasteeltuin eerder dit jaar stuitte ik op twee plekken op oesterzwammen. De gewone oesterzwam groeide op een stobbe dood hout. Door zijn onopvallende grijs-beige kleur is hij lastig te vinden. De oranje oesterzwam daarentegen is veel opvallender. Deze trof ik aan op de stam van een dikke oude beuk. Ondanks zijn naam is deze zwam meestal geel van kleur. Maar namen zeggen niet alles: het paarsharttrechtertje heeft geen paars hart, de vliegenzwam kan niet vliegen, en de voorjaarsmycena groeit gewoon in de herfst.

De oranje oesterzwam heeft een viltig oppervlak, een gevouwen vilten rand en geen of slechts een zeer korte steel. Het is een relatief nieuwe soort in Nederland. In 2007 werd hij voor het eerst waargenomen in de provincie Utrecht. Tien jaar later was hij al bekend in 35 atlasblokken (gebieden van vijf bij vijf kilometer die worden gebruikt om de verspreiding van flora en fauna in kaart te brengen).

Inmiddels is de oranje oesterzwam vrij algemeen, vooral op de hogere zandgronden. Dus let voortaan goed op wanneer je een felgeel hoedje op dood hout ziet—het zou zomaar de oranje oesterzwam kunnen zijn!

Harrie Broeksteeg

De foto is gemaakt door Harrie Broeksteeg.