Blog: Het kleine bosje van Renée

Door Renée van Toor – april 2020

Het bosje van de inmiddels vaste ‘Tiny Forest-blogger’ Christine is helaas door werkzaamheden onbereikbaar. Collega Renée van Toor volgt de ontwikkelingen van een ander Tiny Forest in Utrecht en vertelt in dit blog over haar ervaringen als Tiny Forest-onderzoeker.

‘Sinds januari ben ik namelijk ook trotse onderzoeker van een Tiny Forest bij mij in de buurt. Als ecoloog bekeek ik deze nieuwe ontwikkeling met een toch wat kritische blik en dacht: ‘Laat ik dan zelf maar eens de effectiviteit onderzoeken!’ En zo geschiedde. 

Echt Tiny

Toen ik naar de introductiebijeenkomst ging fietste ik in eerste instantie straal langs het bosje. Ja, zó tiny! Eén van de vrijwilligers in ons appgroepje grapte: ‘We hebben al een vergrootglas nodig om de bomen te zoeken’. Het Tiny Forest dat wij onderzoeken is inderdaad pas een jaar geleden aangeplant, maar het is juist ook wel leuk om zo’n bosje vanaf het begin te volgen en te zien groeien. Maar verdwalen zullen we er niet!

Leuk én leerzaam

Mijn mede-onderzoekers gingen meteen enthousiast aan de slag. Sommigen samen, want ‘ik moet nog veel leren’, anderen alleen. Regelmatig verschijnen er foto’s in de appgroep met de vraag wat voor soort ze nu weer hebben gevonden. ‘Heeft hij alleen vooraan pootjes?’. Er wordt druk gegoogeld en uiteindelijk is het oordeel ‘engerling’. Ik leg uit dat engerling geen soortnaam is (zoals bijvoorbeeld ‘merel’), maar meer een levensstadium van een specifieke groep weergeeft; een engerling is namelijk de larve van een kever (behorend tot de familie bladsprietkevers om precies te zijn). 
Of begin dit jaar: ‘Weet iemand misschien hoe dit langwerpige rolmopsje heet?’. Het blijkt om een rups van een nachtvlinder, de volgeling, te gaan. Hieruit volgt de les dat niet alle vlinders overwinteren als pop, maar ook als eitje, rups of zelfs als imago (de volwassen vlinder). Mooi om de leergierigheid en verwondering over deze voor hen nieuwe wereld te bemerken.

Zomers bezoek

Gisteren zag ik bij aankomst dat de tapijttegels, die we gebruiken om o.a. bodemdiertjes te inventariseren, netjes waren opgeruimd door een vast goedbedoelende buurtbewoner. Keurig opgestapeld lagen ze naast het bosje, ook dat hoort erbij. Dan deze ronde maar even concentreren op de bovengrondse fauna en dat was op deze zomerse dag geen straf. De eerste dagpauwoog diende zich aan, verschillende druk foeragerende bijen zoemden rond en het stikte werkelijk van de lieveheersbeestjes. En dat zullen er nog wel meer worden, want deze maakten zich niet zo druk om de #physical distancing. Ook de buurtbewoners kwamen met een boekje, op gepaste afstand, lekker van het zonnetje genieten en even nieuwsgierig checken wat ik aan het doen was. Leuk wat zo’n bosje allemaal doet in zo’n buurt!

Enthousiast geworden?

Ga lekker (veilig) aan de slag in je eigen tuin of balkon. Via tuintelling.nl of waarneming.nl kun je al je waarnemingen doorgeven. Of doe mee met de Nationale bijentelling op 18 & 19 april!
 

Lees ook de andere blogs van onze onderzoeksvrijwilligers in de Tiny Forests!

• Blog: Een half jaar na dato – Verony van Bemmel- juli 2021
• Blog: De aanleg van een eigen Tiny Forest – Verony van Bemmel- januari 2021
• Blog: Herfst in het Tiny Forest – Christine Wortmann – oktober 2020
• Blog: een jaar Tiny Forest – Christine Wortmann – januari 2020

• Blog: onderzoeksvrijwilligers op avontuur – Daniëlle van Schaik-de Jong en Paula du Pont – oktober 2019

• Blog: Een Pinkstermorgen als Tiny Forest onderzoeker – Christine Wortmann – juli 2019

• Blog: Op avontuur in Tiny Forest Muziekplein – Daniëlle van Schaik-de Jong en Paula du Pont – april 2019

Tekst en foto’s: Renée van Toor en Christine Wortmann, Vakgroepleider en Strategisch Adviseur Duurzaamheid bij Primum