“Een kleine dennenappel die je meeneemt is soms al genoeg.”

Marjolein van den Houte, vrijwilliger voor de Groene Visite en medewerker dagbesteding bij Zorggroep Ter Weel in Kruiningen, zorgt samen met haar collega’s voor verschillende leuke activiteiten voor ouderen. Tegelijkertijd probeert ze haar passie voor de natuur over te brengen op de cliënten. Ze vertelt daarom graag meer over haar eigen ervaringen en wat voor de natuur doet met de ouderen.

Kun je misschien eerst vertellen hoe je in de zorgsector terecht bent gekomen?

 “Ik heb in een heel andere richting gestudeerd, dan waar ik mij nu bevind. Jarenlang heb ik voor een advocatenkantoor gewerkt, maar op den duur wilde ik iets anders. Ik ben toen bij Ter Weel begonnen met een klein contract aan de receptie. Het contact met mensen en de sfeer vond ik heerlijk. Later boden ze mij aan om aan de slag te gaan als medewerker dagbesteding en dit doe ik nu met enorm veel plezier.”

Dat is inderdaad wel iets anders, maar wel eentje waar je je prettig bij voelt. Maar aan wat voor soort activiteiten moet ik dan zoal denken als je het hebt over de dagbesteding?

“Dit kan echt van alles zijn. Zelf vind ik het vooral belangrijk om mij te verdiepen in de mensen en daar op in te spelen. Hierdoor ben ik de ene keer aan het lezen, of doen we een spel. Een volgend moment gaan we creatief aan de slag, maar een gesprek is soms ook al voldoende. Ik geef ook MBVO(Meer Beweging Voor Ouderen) een soort gym, dat vind ik ook heel leuk. Toch vind ik het leukste om de mensen mee naar buiten te nemen of in ieder geval er voor te zorgen dat ze meer zien van wat zich buiten speelt. ‘Gooi die gordijnen open en kijk naar buiten. Ga in de zon zitten en geniet er van!’ zeg ik dan.”

Ik kan me voorstellen dat geen dag hetzelfde is als je het zo omschrijft. Ben je met die reden ook lid geworden van de Groene Visite?

“Zelf kom ik graag buiten. Ik ben daarom ook aan de slag gegaan als natuurouder en ik merkte dat ik veel van die ervaring ook kon gebruiken voor mijn werk. Toen kwam de Groene Visite eigenlijk op mijn pad. Ze zochten eigenlijk geen medewerkers, maar omdat de natuur mij zo intrigeert ben ik er toch ingerold. Het leuke hieraan is dat ik zelf ondervind wat er uit allerlei onderzoeken komt; namelijk dat groen goed doet. Ik zie dit iedere keer weer als ik met mensen bezig ben en dat vind ik heel mooi.”

Dat klinkt alsof je er zelf ook nog steeds van geniet, klopt dat?

“Ja, we hebben nu een duo fiets bij Ter Weel waar ik echt heel erg blij mee ben. Die fiets maakt het namelijk mogelijk om mensen mee naar buiten te nemen en samen met ze door de polders, door Kruiningen, langs het water of de bossen te fietsen. Ze ruiken dan het gemaaide gras, voelen de wind in de haren en op die manier beleven ze de natuur ook echt. Iedereen komt altijd met een vrolijk gezicht terug na zo’n tocht. Je ziet gewoon dat ze er echt van genieten! Als je dat dan ziet dan word je daar zelf ook gelijk weer enthousiast van.”

Is er zelf nog een fietstocht die je is bijgebleven, omdat het zo bijzonder was?

“Daar heb ik er wel meer van. Maar ik had een mevrouw die bijna niks meer kon zien en daardoor aan weinig andere activiteiten kon deelnemen. Toen we met de fiets even stil stonden in het gebied ‘Den Inkel’ hebben we alleen even geluisterd naar de vogels die daar zongen. Alleen dat geluid zorgde voor tranen van geluk. Dat was echt prachtig! Zo’n fietstocht beleeft iedereen op zijn eigen manier en soms leidt dit tot prachtige verhalen. Zo fietste ik afgelopen zomer met een mevrouw langs klaprozen. Door het zien van die bloemen begon ze mij meer te vertellen over vroeger en dat ze toen als nanny werkte in Engeland. Ze begon daar dus over, omdat de klaproos in Engeland een grote betekenis heeft ter nagedachtenis aan de eerste wereldoorlog. Verhalen lopen soms zo uiteen en dat zorgt soms voor verassende wendingen. Zo beginnen mensen bij het ruiken van de maggiplant spontaan over soepen. Dat is ook zoiets bijzonders.”  

Als je ziet wat de natuur doet probeer je dat dan ook nog op andere manieren in je activiteiten te betrekken?

“Ik probeer het wel, maar ik plan het niet. Vorige week zag ik een paar mooie sneeuwklokjes die heb ik toen uitgeschept en meegenomen en daar hebben we toen over gesproken. En zo is er ook een vrijwilligster die hele mooie natuurcollages maakt. Dat in combinatie met de natuurkoffer zorgt ook voor prachtige gesprekken en belevenissen. Die belevenis en de gesprekken die uit de natuur voortkomen vind ik dan ook wel het mooist. Een kleine dennenappel die je meeneemt van buiten is soms al meer dan genoeg.”