Dick Houthuijs (vrijwilliger Ter Weel): “Wat je doet maakt impact”
Dick Houthuijs heeft heel zijn leven in het groen gewerkt, praktisch, als leidinggevende, ontwerper en docent. Hij kwam in aanraking met IVN toen hij voor zijn werk de Natuurgidsencursus ging doen. In zijn lange loopbaan is zijn drijfveer altijd de connectie met natuur en mensen geweest. Of dat nu bij de natuurclubs was, of in zijn baan bij de sociale werkvoorzieningen. Vanuit de Natuurgidsencursus rolde hij in allerlei natuurclubs, eerst de KNNV, later het Milieu Educatiecentrum in Goes en nu is hij als vrijwilliger betrokken bij het programma Grijs, Groen & Gelukkig dat bij Ter Weel uitgevoerd wordt. Wij spraken deze bevlogen vrijwilliger over het vrijwilligerswerk dat hij bij Ter Weel met veel passie en plezier doet.
Een steentje bijdragen
Via een bericht in de plaatselijke krant kwam Dick bij Ter Weel terecht. In de krant stond een verhaal over Ter Weel dat samen met het IVN-programma Grijs, Groen & Gelukkig de zorginstelling groener wilde maken. Dick spreekt met een warm hart over zijn eerdere ervaringen met verzorgingstehuizen, waar ook zijn ouders en schoonouders hun laatste jaren zijn opgevangen. “Ik heb gezien hoe liefdevol zij opgevangen werden en dat sprak mij enorm aan. Vooral mijn vader en schoonmoeder zijn enorm opgeknapt van die paar jaar dat ze in een verzorgingstehuis zaten. Er wordt naar mensen omgekeken en daar genoten ze van”. Vanuit die positieve ervaringen wilde ook Dick zijn steentje bijdragen. Door het bericht in de krant viel er een en ander op z’n plaats en Dick meldde zich aan.
Aan de slag
Nadat Dick zich op had gegeven als vrijwilliger kreeg hij een rondleiding bij Ter Weel. Daar kwam hij ook nog bekenden tegen die nog bij hem gewerkt hadden. De tuin was de plek waar Dick zijn ding kon doen. Dick: “Er waren een heleboel leuke dingen te vinden in de tuin. Ondertussen raakte ik ook aan de praat met de tuinman, deels omdat we vakgenoten zijn (Dick was docent hoveniersvaardigheden bij de sociale werkvoorziening). Er stond bijvoorbeeld een boom die ziek was en dat had de hovenier nog niet gezien. We stonden elkaar wederzijds bij en ik voelde er op mijn plek. Later ben ik zelf aan de slag gegaan. Ik heb heel wat rondjes in de tuin gelopen. Daarna ben ik een tekening gaan maken en ben ik gaan uitzoeken wat er mogelijk was”. Dick vroeg na of ze bij Ter Weel voor nestkastjes konden zorgen, en bijenhotels bijvoorbeeld. En hij ging verder aan de slag met een tuinkaart. De tuinkaart is een kaart met daarop een route, die begeleiders of familieleden samen met bewoners kunnen volgen. Bij verschillende punten op de route staan beschrijvingen, of vragen zodat iedereen die op pad gaat aanknopingspunten heeft voor een gesprek. Dankzij de inspanningen van Dick is er inmiddels al heel wat veranderd in de tuin. Wel heeft de tuin nog wat tijd nodig om te groeien, zegt ‘ie zelf.
Als je het goed wilt doen gaat er veel tijd in zitten
Dick heeft ook nog een tijdje ook Natuurkofferactiviteiten begeleid. Dat was voor hem vrij gemakkelijk, omdat hij al gewend was om rondleidingen te geven en iets te vertellen. Inmiddels is hij daar bijna volledig mee gestopt en richt hij zich op de tuin en tuinkaarten. Zijn volgende project is het maken van een tuinkaart voor een locatie van Ter Weel in Yerseke: “voor de tuinkaart heb je eerst een goede plattegrond nodig. Die vraag ik aan bij de gemeente. Ook krijg ik in Yerseke nog een rondleiding van de ontwerper van de omgeving. Als je het goed wilt doen, gaat er veel tijd in zitten.”
Wat je doet maakt impact
Voor het interview krijgen we al een mooi beeld van Dick, die genoemd wordt als een voorbeeld van een vrijwilliger die doet wat hij leuk vindt, waar hij goed in is én waar Ter Weel baat bij heeft. Als we Dick vragen hoe hij zichzelf ziet, antwoord hij: “sociaal en enthousiast”. Het leuke gesprek dat we met hem hebben, bevestigt dit. We vragen Dick welke tips hij heeft voor andere vrijwilligers, om het werk leuk te houden. Vooral je projecten afbakenen en niet altijd bescheiden zijn geeft hij mee: “Je kan heel enthousiast zijn en alles willen doen, maar dan loop je vanzelf vast. Je kan beter zeggen dat je bijvoorbeeld eens in de maand de Natuurkoffer doet. Dan weet je precies waar je aan toe bent en anderen ook. Als vrijwilliger hoef je ook niet altijd bescheiden te zijn. Wat je doet maakt impact, of je nu een rondleiding geeft, een lezing over bomen of wat doet bij Ter Weel. Je bent er als persoon en dat mag gezien worden!” Zelf geeft Dick aan het wel heerlijk te vinden dat hij op de achtergrond werk mag verrichten. “Tijdens mijn werk heb ik al genoeg op de voorgrond gestaan, ik vind het heerlijk zo”.
