Dood hout

Achter in onze tuin stond al twee jaar een dode Lijsterbes. De hete droge zomer was hem indertijd teveel geworden. De volgende lente sloeg hij niet meer uit.

Onlangs heeft een ervaren, enthousiaste vrijwilliger met een kettingzaag hem in een mum van tijd vele kopjes kleiner gemaakt. En daarbij bleek dat de stam en de kale takken helemaal niet zo dood waren als je zou denken. Er bleek al weer heel wat leven in te zitten: prachtige paddenstoelen kleurden het dode hout.

Deze Vermiljoenhoutzwam was al bezig de boom op te ruimen.

Als je nu in het bos wandelt, merk je dat er niet alleen in de hérfst paddenstoelen groeien. Ja, die rode met witte stippen, die zie je in de winter niet, maar op talloze omgevallen stammen, boomstronken, dode takken en twijgjes kun je een keur aan paddenstoelen tegenkomen.

Soms betreft het heel robuuste kleurige exemplaren, zoals deze Roodgerande houtzwam die we vorige week in de Brunssummerheide op een dode stam mochten waarnemen. Maar soms zijn het heel nietige zwammetjes op dunne takjes tussen de afgevallen bladeren.

Een mooi voorbeeld van zo’n kleintje is het witte Oorzwammetje.

De hoed, zeg maar hoedje, meet slechts enkele centimeters. Het zijn echte opruimers, op takjes van loofbomen en stengels van kruiden. Als je het takje oppakt en de paddenstoel van onderen bekijkt, ziet hij er nog mooier uit. 

Wit oorzwammetje

Dood hout, dor hout, je hoeft het niet op te ruimen. Meestal gaat het vanzelf.

Frans Verlaan, 25 januari 2022