Blog maart 2018
Maart 2018
En opeens is het voorjaar, officieel nog niet, maar dat duurt niet lang meer. Hoe ik ook heb genoten van de herfst en de winter, ik heb wel heel erg veel zin in het voorjaar gekregen!
Vandaag zijn we op excursie geweest in de omgeving van Diever en Wapse. Het thema was landschapslezen. Als je goed naar het landschap kijkt kun je het als ware lezen. Daar hebben we vandaag op geoefend in een kleinschalig boerenland. Kleine akkers met veel oude houtwallen. Je ziet dat er hier de afgelopen eeuwen weinig is veranderd.
Zie je bijvoorbeeld een hoge boom met rijkelijk groeiende klimop hoog in de boom dan weet je eigenlijk wel zeker dat de grond daar erg vruchtbaar en kalkrijk is. Grote kans ook dat dit door kwel komt. Kwelwater is water dat uit de grond omhoog komt en het is erg vruchtbaar water. Zie je berken en elzen staan, dan weet je dat het daar wat natter is, want deze boomsoorten staan graag nat of in de buurt van water.
Deze bosschages werden vroeger gebruikt om als waterbassin. Kwelwater uit de omgeving werd er heen geleid en opgevangen door gegraven gootjes en dijkjes. Wat de boeren vervolgens door een systeem van gegraven gootjes en greppels over de akkers irrigeerden om zo vruchtbaar land te krijgen. Door ontwaterings- ingrepen vanuit hogerhand kwam dit systeem ten einde rond de 17e eeuw. Op de volgende foto zie je de restanten van dat bassin.
Hulst groeit vaak in oude en vruchtbare bossen, houtwallen en bosschages. Eikvaren is daar ook een mooi voorbeeld van zie je eikvaren onderaan een houtwal met eiken dan weet je dat je te maken hebt met oude houtwal.
In een wat hoger gelegen stuk van het bosje, zit een grote dassenburcht met bij burcht. Het is goed te zien aan de grote berg zand. Van een afstand ziet het er uit alsof iemand een aanhanger vol zand in het bos heeft gedumpt.
Op de foto hieronder is mooi te zien hoe de Wapserveense Aa het grensgebied is van rechts het houtwallenlandschap en links het open graslandschap.
Aan het einde van de excursie liepen we een heel eind langs de ‘’kwasloot’’ (een stroom) die uitkomt in de Wapserveense Aa. op een kaart uit 1620 is al te zien dat deze ‘’kwasloot’’ min of meer recht getrokken is. Als je goed naar de foto kijkt zie je dat het ijzerrijk kwelwater is. De roodbruine kleur verraad het ijzergehalte en het olieachtige vliesje duid op kwel. Als je er met een stokje in roert en het vliesje/laagje valt in stukjes uit elkaar zonder weer samen te komen, dan heb je met kwel te maken. Vormt het laagje snel weer een geheel zoals olie zou doen, dan heb je te maken met olie en is het dus geen kwel. Ik heb natuurlijk even de proef op de som genomen en het was duidelijk kwel. Ik zag toen ook af en toe wat water omhoog borrelen. Leuk om te zien en te ervaren!
Tot de volgende keer, ik hoop dat jullie het weer leuk en interessant vonden.
