‘t Zand A72
Dit unieke stukje natuurgebied is ontstaan nadat de dijken en wegen in de polder van genoeg zand waren voorzien. De naam zegt het al ‘t Zand, dit was vroeger een zanddepot waar het zand dat uit de zuigerplas werd gehaald, opgeslagen.
Nadat er geen zand meer nodig was is dit stukje land ter grote van 17 ha aan de bronsweg nabij nr. 40 aan zijn lot overgelaten waardoor de natuur haar gang kon gaan. zo ontstond het prachtige natuurgebiedje wat nog door weinig mensen bekent is.
Door hoogte verschil, wisselende waterstanden en grondsamenstelling kunnen allerlei planten en dieren hier goed gedijen.
De Vos is een veel geziene bewoner. Ook de Das is hier voor enkele jaren geleden waargenomen en had een heus dassenburcht, helaas is het dier overreden, daarna zijn ze niet meer geobserveerd. Een buizerdnest hoog in de bomen is in het voorjaar snel gevonden. door de spontane ontwikkeling is er een gevarieerde flora zoals Vlier, Rode Kornoelje, Zwarte bes Braam en Wilde liguster, die samen grote hoeveelheden insecten en vogels aantrekken.
Wil je eens echt wandelen en struinen door het ruig begroeide ‘t zand dan zie je al snel de wallen van het zanddepot die zijn blijven staan. kikkers, padden en salamanders zijn, in de eind jaren 70 gegraven poeltjes, te vinden, met de aanwezige moeras gebiedjes zijn zij in hun element. Ook kan je er inheemse soorten orchideeënsoorten zoals de rietorchis en de brede wespenorchis. Reeën, vossen, wezels en hermelijnen zijn er geen uitzondering die je wellicht tegen kan komen. het meren deel van de paden zijn goed begaanbaar maar trek wel goede schoenen aan. in de winter kunnen sommige paden onder water staan. Om de dieren zo min mogelijk te verstoren zijn honden in dit gebied niet toegestaan.