Reacties deelnemers
Bedankt voor een fantastische middag!
Toen Petra mij belde met de vraag of ik mee wilde naar de Markerwadden om het 40 jarig bestaan van IVN Lelystad te vieren, heb ik wel even getwijfeld. Het was alweer zo lang geleden dat ik actief IVN-lid was (jaren ’80 en ’90); het leek wel alsof dat gebeurd was in een ander leven. Zou ik op die jubileumviering nog wel wat terugvinden van de sfeer en de mensen van die tijd? Maar toen Petra mij vertelde dat Lenie de Wilde er zou zijn, en Trudy Backer, en dat zelfs Corry Veenhuizen zich had opgegeven, heb ik niet langer geaarzeld en mij aangemeld.
En wat heb ik een fantastische middag beleefd!
Dus hierbij een stukje van mij over de bijzonder geslaagde trip naar de Markerwadden. Ik heb ervan genoten! Het was zo fijn om weer eens bij te praten met wat mensen uit ‘mijn’ IVN-tijd! En daarbij was ook de tocht naar de Markerwadden natuurlijk fantastisch: een prachtig schip, een inleiding en rondleiding door één van de initiatoren van de Markerwadden, een gedenkwaardige wandeling in storm en regen over het maagdelijke gebied, en niet te vergeten een vlekkeloze organisatie.
Heerlijk bijgepraat met Leni, Trudy, Corry (nog altijd even kordaat als vroeger), Rudi, Marcella en andere IVN-ers van toen en nu. De Markerwadden verkend onder barre omstandigheden: gearmd met Riks de storm en de regen getrotseerd. Een tocht die we niet snel zullen vergeten. Riks, die me vertelde dat ze vijf jaar lang als binnenschippersvrouw had gevaren, en bij het binnenvaren van de haven het roer mocht overnemen van de schipper. Prachtig om haar daar aan het roer te zien staan, helemaal in haar element. Maar bovenal heb ik ook genoten van die vertrouwde sfeer van IVN’ers onder elkaar: warm, geïnteresseerd en enthousiast. Er was wat dat betreft niks veranderd sinds mijn ‘vorige leven’. Ik ben blij dat ik dit mocht meemaken, en dank het bestuur van IVN Lelystad heel hartelijk voor de organisatie van dit geslaagde jubileum!
Marjolein Munsterman
‘Markerwadden — dat was in één woord GENIETEN geblazen!!!’
— op de boot – buiten – wat een WIND – uitgewaaid – een heerlijk ‘wadden’-gevoel
— varend langs zandzuigers van Boskalis – in actie
— op het eiland – grote vlakte met zand – water – vogels, mèt voer in de snavel voor hun jongen (visdiefjes)
— wandeling – té snel – maar prachtig: zonlicht tussen de wolken door en weerkaatsend op het water
— luisteren naar enthousiaste verhalen van André (Natuurmonumenten en initiatiefnemer) en Inge (Vogel-en Natuurwacht + ringer van de visdiefjes ter plekke)
— het belooft heel veel voor de toekomst: verrassende natuurbelevingen
40-jarige IVN: heel veel DANK voor dit “uitje”, met, ook nog, heerlijke taart + hapjes, en fantastisch veel deelnemers, waaronder veel bekenden, dus konden we gezellig bijpraten.
Froukje Breek.
Het idee vond ik al keigoed; varen naar de Markerwadden.
Het pakte, door het ruige weer, ook zeer spectaculair uit; de Schuttevaer met klapperende zeilen, door de woeste schuimkoppen, onder gitzwarte luchten. Plensbuitjes afgewisseld met felle zonnestralen die het geheel lekker oplichtten en ons verwarmden.
De invulling maakte de middag interessant; informatie van de projectleider en van de vrouw van de vogelwacht. Wat een fantastisch project zo onder de rook van Lelystad.
Bijzonder grappig vond ik ons allemaal in, ‘pijn aan je ogen’, felle groene hesjes en witte helmpjes, in een sliertje over de enige veilige plek op het eiland: de zanddijk. Dat was even afzien tegen de wind in!
De opvarenden hadden het gezellig met elkaar, kinderen zorgden voor extra levendigheid en van de heerlijke taarten en knabbels heb ik gesmuld.
Een zeer geslaagde jubileumviering wat mijn betreft. Leve het IVN.
Martine Vijverberg.
Het was een heerlijke prachtige onstuimige middag ik lag 21 .00 in bed en heb heerlijk geslapen hartstikke bedankt een prachtig ontluikend natuurgebied
Sjoukje Meijerink
Hallo IVN ers,
Mijn moeder (Corrie Griffioen, red) en Jannie hebben enorm genoten van deze dag.
Ze belde mij direct op toen ze thuis was.
Dank ook aan Trudy Backer voor het halen en brengen van/naar huis.
Groeten Erny
Dag Petra,
Bedankt voor alles! Ook wij hebben genoten! In de bijlagen enkele foto’s
die wij hebben gemaakt. Heel bijzonder om een kijkje te mogen nemen bij de ontwikkeling van de Markerwadden en meer te horen over de achtergronden en bedoeling hiervan.
Groet,Familie Van Oordt
Vlgs Google maps lopen we nu over water.
Circle of Life.
Inge Hagens, Vogel en Natuurwacht Flevoland, vertelde enthousiast over de vele reeds broedende vogels op de Markerwadden. Op de website (https://www.natuurmonumenten.nl/nieuws/volop-vogels-geteld-op-marker-wadden) lees je daarover meer.
Het verhaal van de dode gans is wel bijzonder. Die gans is dus gestorven op de Markerwadden, wellicht als eerste? Maanden heeft ie daar gelegen, werd verstoven onder het zand maar bleef intact, verdroogde gewoon zonder een vervelende geur. Een poos later was er een nieuw sterfgeval, een visdiefje. En binnen enkele dagen werd opeens, voor het eerst, de DOOD geroken op de Markerwadden. Ook aasvliegen hadden eindelijk de Markerwadden bereikt om daar hun rol te gaan vervullen in het jonge, zich ontwikkelende, ecosysteem. Maden namen bezit vh karkas met de daarbij behorende geur van de dood…..
Herinneringen aan begintijd IVN-Lelystad.
Het zal zo ongeveer 1977 zijn geweest dat wij verhuisden van Amsterdam naar Lelystad. “Waar begin je aan?”, werd ons gezegd, dat kale land. Nadat het huis en tuin ingericht waren dacht ik, “wat moet ik erin planten?”
Wat doet het ‘groen’ met de bodem…. Veel, heel veel klei. Riet dat werd ingezaaid, dus ik ook zaaien, lekker dachten de slakken, goede grond en veel jong groen, hmmmm. En toen werd ik wakker! Ik kwam kennis tekort. Tijdschriften en kranten stukgelezen maar het bleef de eerste tijd tobben. Toen kwam het IVN in beeld…… een cursus natuurkennis werd aangeboden. Die hebben mijn man en ik gevolgd. Leuk hoor, maar wat wist ik weinig. Die kennis wilde ik verbreden, maar dan moest ik leren…. Mijn echtgenoot stopte, maar ik wilde door. Cursus natuurgids. Maar kon ik het wel? Jan Bloemsma kwam in beeld. “Corry”, zei hij, “als je het wilt, dan kun je het”. Zo ging Jan nog even door, wat voor mij uitmondde in een cursus ‘Natuurgids’. Zondagmiddag was het NIVON-gebouwtje voor het IVN, dia’s en soms film of een lezing waar ik langzaam in rolde. Er werd ruimte vrijgemaakt voor de jeugd. Lenie, Trudy, Toos en ik starten de jeugdnatuurclub. Ook nu draait de jeugdclub erg goed, mede door vele vrijwilligers. In de Flevolacus, lente 2017, heeft een leuke reportage gestaan.
Nu 40 jaar ouder en de leeftijd van 88 jaar te hebben bereikt kijk ik terug op een fijne tijd met Lenie, Trudy, Willy, Toos en Peter Kouwenhoven als docent, Steef Frie als hulp en vele anderen.
Naast de natuur teken ik graag en voor beide hobby’s moet je leren kijken en dat heb ik volop gedaan.
Corry Veenhuizen-Griffioen
Woest en ledig, de Markerwadden.
Woest en ledig zijn de eerste woorden die boven komen bij het zien van dit nieuwe land.
Nieuw land, Genesis, het water van het land gescheiden. Twee grote zuigers zorgen voor het ontstaan. Imposant. Harde wind, felle regenbuien, geboortegeweld, het past wonderwel bij elkaar en wij lopen daar. Toch wat gras, wat kruipend groen, riet dat opschiet, vogels, die het nieuwe land al gevonden hebben. Zo leeg is het dus niet. In de verte een heftruck die grote buizen klaar legt. Terwijl water en wind elders op de wereld verwoestend bezig zijn ontstaat hier nieuw land: de Markerwadden. Dank je wel I.V.N dat ik hiervan getuige mocht zijn.
Len Kolder
Wat een ervaring, zowel het schip als de Markerwadden.
Met stemmen geweest, toen prachtig weer, windstil. Nu met IVN wat onstuimig weer waardoor er wel spannende foto’s gemaakt zijn. Wat is het enorm veranderd.
Prachtig initiatief!
Kijk de foto’s nog met heel veel plezier terug. Wat een prachtige inspiratie voor mijn schilderijen.
Super georganiseerd, dank jullie wel!
Foto’s sturen we door. Op naar de volgende jaren.
Theo en Hettie Buskens.
